KAYSERİ 38 ALMANAK : BÜNYAN ŞİİRLERİ VE BÜNYANLI ŞAİRLER

BAHTIMIN RÜZGARI

Çok mevsim kovaladım, zülfünün tellerinden.

Yolunu çok bekledim, ufkunda duman duman

Tutmadım, tutamadım kınalı ellerinden

O hilal kaşlarını, çatıp geçtiğin zaman...

Kalbimi incitiyor, yare olan bu heves

Ey bahtımın rüzgarı ! Biraz benden yana es ...

Eridi ; bakır rengi akşamlarda yüreğim,

Gönlüme çoban yıldızı gibi, aktığın an.

Geceler düşüm oldun, dualar da dileğim.

Tek ağlayan ben oldum, çekip gittiğin zaman..

Kalbimi incitiyor , yare olan bu heves

Ey bahtımın rüzgarı .! Biraz benden yana es.

Arif Vefik Çınar

26.05.2022 Bünyan/KAYSERİ.

ARKADAŞINI SEÇERKEN İNCELE

Arkadaş edinmek için, ince ele sık doku

Bütün konularda ona sor soru

Alacağın cevap yanlış mı doğru mu?

Kara ver, sana düşman mı? Dost mu?

Yolculukta, kahvede, lokantada,

Elini cebine hiç sokmuyorsa,

Hesabı kitabı sana bırakıyorsa,

O bencil insandan arkadaş olmaz sana.

Her konuda kendini üstün görüyorsa

Toplum içinde seni küçük görüp bozuyorsa

Sana her yerde söz hakkı tanımıyorsa

Ondan sana arkadaş olmaz asla.

Kavgaya, döğüşe seni sokuyorsa

Seni yalnız bırakıp kaçıyorsa

Senin başını belalara koyuyorsa

Ondan sana arkadaş olmaz asla.

Altıntop’tan nasihat sana arkadaşını iyi seç

Namert olanlardan, durma hemen vazgeç,

Sana güvenilir olsun gerçek

Dönekten sana arkadaş olmaz bak geç.

Salih Altıntop – 15.05.2018

BÜNYAN İÇİN – Mustafa Koçak

Aylardır ayrıyım Bünyan ilinden
Her zaman sorarım seher yelinden.

Şahsenem nasıldır, soldu mu gülün?
Kışın da öter mi acep bülbülün.

Ninniler söyler mi gene Velevi
Köpürüp akar mı suların devi?

Kaç kere ah ettim Pınarbaşı’na
Kuş olup konmaya kaynak taşına,

Ağladım günlerce Kayabaşı için
Dünyayı veririm bir tek taşı için,

Görmedim Kayaltı senin eşini,
Hayalin bırakmaz her dem peşimi,

Eğriyıl, Çeçtepe, Elönü, Ada,
Fakılar, Boyalı değmez mi yāda?

Yiğitler durağı, erler otağı,
Mercimek, Koramaz, Anadut dağı,

Sulören, Gölpınar, Boğazın, Çeşme
Çipilli suyunu tat da tek içme

Akbayır, Kösüre, et Tepedibi
Saklarsın Bünyan’ı bir peçe gibi..

BİZİ BİLMEYENLERE - Mustafa KOÇAK

Baş eğmeyi görmedik, köleliği bilmeyiz,

El öpmez, etek tutmaz, ayak tozu silmeyiz.

Dünya bizimle buldu yaşamanın yolunu,

Hiçbir kement tutamaz Türkün çelik kolunu.

Biz istiklal uğruna kınalanmış kurbanız,

Yurdun sınırlarını kilitleyen urganız.

Minnet, mudara yoktur güveniriz biz bize

Tek kalsak ta ölmeden, gelmeyiz biz dize.

Harpte ölmeyi şeref, yasa bilenlerdeniz,

Ölümü hiçe sayan serden geçenlerdeniz.

Yurtta bir karış yer yok, gözü olan bilmeli,

Bunun için hep hazırız kalplerinden silmeli.

Yad ellerde gözümüz yok, yeter bize yurdumuz

Anayurt için ancak silah çeker ordumuz.

Dünyada istiklalden sevgili acep ne var?

Ondan mahrum yaşamak bizim için büyük ar.

Her birimiz bir ejder, bir fırtına, bir bora

Bir ateş ki benzemez en şiddetli bir kora

Azlık çokluk bilmeyiz, ülkümüz hürriyettir

Bizlerin yaşaması Dünya için nimettir.

KAYSERİ’NİN İLÇELERİ - Salih ALTINTOP

Kayseri’nin baş tacı Bünyan halısı

Doğusunda Pınarbaşı, Sarız’ı

Develi, Yeşilhisar Kayseri’nin aynası

Yahyalı’nın meşhur kirazı, ayvası, elması

Herkes gelip te görsün güzel Talas’ı

Karşısında kalkan gibi görürsün Ali Dağını

Severim, takdir ederim Tomarza, Sarıoğlan’ı

Yaz kış hiç eksik olmaz insanı, Tekir Yaylası

İncesu, Adana yolunda, Erciyes’e komşudur

Hacılar insanları merttir, korur Erciyes’in bekçisidir

Sen sevilmez misin güzel şirin Akkışla

Türkmenistan’dan gelme, ünlü soyundur

Görmek ister misin Erkilet bağlarını

Allah vermiş çeşit çeşit üzüm salkımlarını

Deniz gibi görürsün Yamula Barajını

Buralarda yaşa dolu dolu hayatını

Kayseri’ye yukarıdan bakıyor Felahiye, Özvatan

Güneşli’nin tarlalarında yetişir karpuz ile kavun

Öğretmen yetiştirirdi okulunda Pazarören

Altıntop der hepsi benim vatanım, yurdum

Rabbim beni yaratmış canım Bünyan’ımda

Koyunlar, kuzular meliyor yaylalarında

Soğuk sular akışır Cennet vatanımda

Bünyan’ım sende doğdum, sende yatacağım mezarında

Mustafa Koçak 1911 yılında Bünyan'da dünyaya gelir, İlk ve orta okulu Bünyan'da tamamlayan Koçak, on üç yaşında iken Sivas Muallim Mektebi'nde okur. Öğretmen olduktan sonra Çorum Alaca, Büyükhırka ve Kayseri Ahmet Paşa İlkokulunda görev yapar. 1973 yılında emekli olur. Hayatının büyük bir çoğunluğu gurbet ellerde geçer. Bünyan'a olan hasreti ile şiirler yazar. İlk şiiri Hamdi Üçok tarafından Çağlayanlar beldesi Bünyan kitabında yayınlanır. Yıllar sonra ikinci şiirini yayınlamak bize nasip oldu. Şiirlerinden oluşan bir kitabı çocukları yakında yayınlamayı düşünüyor

FELEK -MUSTAFA KOÇAK

Kaç kere ev kurduk Çayırtarla’ya,

Ellerle çıkardık biz de yaylaya

Ne deyip koyverdin beni sılaya,

Sılada obamdan ayırdın felek.

Bir zamanlar yoldaştı koyunla kuzu,

Tuzsayınca verirdik kayada tuz,

Seçerdik arkaçta sürüden yozu,

Sürümden ayırdın gurbette felek.

Saçlarım döküldü, kapladı aklar,

Yaşımı, başımın dikliği saklar,

Gurbet bedenimi, ruhumu haklar,

Çilemi doldurttun ölmedin felek.

Ruhuma ses katar kalbimin sazı,

Neyleyim ben artık baharı, yazı,

Anama, babama ettiğim nazı

Burnumdan getirdin gurbette felek.

Küçükken bilmezdim baba tadını,

On üçünde aldım “öksüz” adını,

Dilimden bırakmam anam kadını

Anamdan ayırdın gurbette felek.

Büyüdüm görmedim Dünya’da vefa,

Bana nasip değil ölmeden sefa,

Koçak’ın gurbette çektiği cefa,

Betimi benzimi soldurdun felek.

Arkaç: 1. Ağıl. 2. Dağ sırtlarında davarların yatırıldığı düz, rüzgâr almayan kuytu yer.

Yoz: Kısır ve erkek davardan oluşan sürü.

BÜNYAN ŞİİRİ

Kayserinin ilçesi, yemyeşil şirin Bünyan,

Herkes sana sevdalı, hasretin derin Bünyan...

Eğlemişler obayı, boy boy yörük beyleri,

Vatan yurt eylemişler, bastıkları yerleri...

Demişler adı olsun, buranın Sarımsaklı,

Oyulmuş kayalarda, nice tarihler saklı....

An gelmiş devran dönmüş, denmiş Bünyanı Hamit,

Bünyan diye değişmiş, sonra gelince vakit...

Çevirmiş etrafını, Koramazın dağları,

Yeşillere bürünmüş, bahçeleri bağları...

Bünyanın can damarı, göz göz kaynar Göztepe,

Eteğinde mesire, çocuklar sere serpe...

Suları akar gelir, dere tepe aşarak,

Evlere ışık olur, havuzlardan taşarak...

Hayat bulur can bulur, Bünyanın dağı taşı,

Mehmet Özmen elinde, ne güzel Pınarbaşı...

Çatılarda bir seda, kumruların sesleri,

Ne hoş bir mekan olmuş, şu sosyal tesisleri...

Girabolu suları, patlak patlak doluşur,

Bünyan sevdalıları, festivalde buluşur...

Çağlayan çağlar durur, yükseklerden Bünyana,

Sarımsaklı barajı, aşıktır Çağlayana...

Kayabaşı salınır, başında bir taç gibi,

Gümbürdek gümbürdüyor, hastaya ilaç gibi...

Kayaaltı hep tüter, buram buram sinemde,

Mangalda balıkların, tadı var Şahsenemde...

Rahmet var yağmurunda, bereket var karında,

Hayalleri süsleriz, şu Dilek pınarında...

Yedi sular birleşir, akar Yuvadereye,

Tarihten kalma mezar, miras Kurbantepeye...

Gölgesinde eğlenip, dinlendiğimiz Şeşe,

Tezek kokan tarlalar, sıralanır peşpeşe...

Arpa buğday ekeriz, toprağı süre süre,

Küfe küfe üzümler, tevek tevek Kösüre...

Şemşamerler dizilir, gün döner kalpak kalpak,

Gilamadalar açar, yeşerir yaprak yaprak...

Yorgun düşmüş duvarlar, giriş kalmış ayakta,

Maziden bir demet var, şu yukarı konakta...

Ulu cami görkemli, Selçukludan izler var,

Desen desen işlenmiş, Atalardan yadigar...

Buz gibi akan sular, söyler hasret türküsü,

Üç gözlüde canlanır, bir sevdanın öyküsü...

Tezgah tezgah kurulur, pazarlar her salıya,

İlmek ilmek işlenen, göz nurudur halıya...

Gün olur günler olur, çöker kara bulutlar,

Vatan sağolsun deriz, tükenmez ki umutlar,

Uğurlanır Bünyandan, nice nice yiğitler,

Ruhlarınız şad olsun, ölmez aziz şehitler....

Beyzade Erden

Kayıt Tarihi : 7.5.2011 13:30:00

GÜLLÜCEM

İki Uzun kavak büyürdü,

Bünyan Güllüce köyünde, usuldan usuldan.

Gözün Tepesinden çıkıp gelen,

Soğuk sular yürürdü ayaklarının ucundan.

Kendi halindeydi Uzun kavak.

Geceleri gökyüzüne bakarak,

Samanyolunu düşünürdü yaprak yaprak.

Başka şey de dilemezdi.

Köy çeşmesinin suyu ona yeterdi.

Karadağ’ın rüzğarlarına kaptırmıştı başını;

Ona konmayan kuşa kuş,

Ona değmeyen rüzgara da rüzgar denmezdi.

Gel zaman git zaman,

Kızını everecekti Güllüceli Halil

Cebindeki yetmezdi.

Bir gece sabaha karşı;

Ver yansın ettiler baltayı,

ayak bileklerine Uzun kavağın

Uyanıverdi ilk vuruştan

Aman! dedi Uzun Kavak; kıymayın!

Sular bulandı ayaklarının ucundan,

Yapraklar yalvardı hep bir ağızdan; vurmayın!

Aman, zaman dinler miydi Güllüceli Halil

Kızını everecekti, cebindeki yetmezdi.

Yıkılıverdi Uzun kavak,

Ortasına gecenin boylu boyuncak.

Oldu mu ya, dedi Uzun kavak, böğründe duran Baltaya;

Yaşayıp gidiyorduk şunun şurasında.

Kim? gönderecek şimdi selamını suların,

Samanyoluna yaprak yaprak?

Ne olacak şimdi rüzgar?

Kuşlar, nereye konacak?

Ordan oraya atıldı Uzun kavak,

Elden ele satıldı.

Boynuna dört demir takıldı,

Kayseri’ye beş mavzer atımı uzak,

Erciyes Dağı’nın eteklerine çakıldı.

Telgraf direği oldu Uzun kavak.

Vınladı durdu telgrafın telleri boynunda.

Samanyoluna baktı geceleri.

Suları düşündü ayaklarının ucunda,

Yapraklarını düşündü,

Rüzgarı düşündü avcunda,

Gözleri dolu dolu oldu.

Bir türkü tutturdu en sonunda;

'Telgrafın tellerine, kuşlar mı konar

Herkes sevdiğine yavrum, böyle mi yapar?'

YILLARA SİTEMİM

Yıllar aldığını geri vermedin bana

Yaşıyorsam neler neler gelecek başıma

Yıllar hiç acımadın vurdun benim dalıma

Yıllar belimi büktün, hiç acımadın bana

Yıllar benim kaşıma gözüme hasret değildin

Yıllar gençliğimi aldın geri vermedin

Yıllar beni her gün meyveli ağaç gibi silkeledin

Yıllar sana ne diyeyim bencilsin bencil

Yıllar kaldıramadığım yükü vurdun sırtıma

Yıllar sende acıma yok, küstürdün beni hayata

Yıllar gençliğimi aldın ne diyeyim sana

Yıllar beni bastona bindirdin, ilaçlar başucumda

Yıllar hainlik yaptın, aldığını geri vermedin

Yıllar sen her zaman ihtiyar değil gençsin

Yıllar istesem gençliğimi geri verir misin?

Yıllar bana gençlik verdin, anında elimden aldın

Yıllar, pırıl pırıl gördüğüm gözümün feri gitti

Yıllar artık göremiyorum doğanın güzelliğini

Yıllar sana diyorum arka arka çıktığım Muslu bayırını

Yıllar şimdi elime baston verdin yürüyorum yolları

Yıllar kalkmakta değil, yatmakta gözüm

Yıllar beni ev hapsine hapsettin yok sözüm

Yıllar pırıl pırıl olan, kırış kırı oldu yüzüm

Yıllar aynaya baksam çok üzülürüm

Yıllar beni küçük görüp yukarıdan bakarsın

Yıllar beni hastalandırıp, ateşler içinde yakarsın

Yıllar derdim için doktor doktor gezdirirsin

Yıllar verdiğini alıp geri vermezsin.

Yıllar sitemim kahrım, ahım olsun sana

Yıllar anılarımı hatırlatıyorsun bana

Yıllar bir günlük gençliğimi ver teşekkür edeyim sana

Yıllar biliyorum beni bir gün düşüreceksin toprağa

Yıllar biliyorum senin adaletin, hukukun işte bu

Yıllar ekmeğimi yedirip, içirdin soğuk suyumu

Yıllar gençlik verdin, aldın gençlik çağımı

Yıllar sıktın beni çıkardın acı suyumu

Salih Altıntop 22.09.2018

BENİM DÜNYAM

Benim Dünyam

Yalnızlık, koca dünyada yalnızlık...

Sessizlik,

Sesten ürperircesine...

Sevmek

Birini delicesine

Ayrılık

Ölümden betercesine...

Zulüm

Yok benim dünyamda

Dostluk

Arkadaşcasına, kardeşcesine...

Ağlamak;

Ömrüm bir gözyaşı seli,

Akıyor

Hiç bitmezcesine

Gülmek;

Unutmuş gibiyim bu kelimeyi,

Haykırmak

İstemem sessizliğimi bozarcasına.

Dayanamam

Bu kadar acılara,

Ölürüm

Ama hangi yabancı diyarda.

Koşmak, koşmak..

Bir hedefe ulaşmak

Aramak bulmak hırsı

Ağlamak en hayırlısı

Fatih Mehmet Çakmak

İLÇEM BÜNYAN CAMİ-İ KEBİR MAHALLEM

Ah benim o eski mahallem

Duvarları kara taştan yapılı

İçi çırpıdan badanalı

Yaşadık içinde analı babalı

Kardeş bacılı

Bütün sokaklar dar, yolları topraktan

Eli böğründe cumbalı odalar

Pencereleri ahşap, dar camlardan

Unutamıyorum duvarlara yaslanıp oturan

Pir sakallı nur yüzlü ihtiyarları

Mahallemin ihtiyarlarından kimse kalmadı

Belki de kaybolduğu topraktan mezarları

Kulağımda çınlıyor Cinpadişahın okuduğu ezanı

Hafız Osman Kangalcı’nın huşu ile namaz kıldırışı

Unutamıyorum insanların sevgi ve saygılarını

Sadilerin Mehmet Bozkurt amcanın evi iki katlı

Elinde giraboludan uzun ince sopası

O muhteremden öğrendik namaz dualarını

Yanlış okuduk mu sırtımızda bulurduk sopa acısını

Yattığı nur, Mekanı Cennet olsun, biz de çoktur hakkı

Eskiden Bünyan’ın evleri tek ve iki katlı

Şimdi göklere yükseliyor apartmanları

Modern evler yapılıyor dudağı boyalı

Altıntop ah eder inler o eski mahallesine sevdalı

Tadı damağımda kaldı Çipilli çeşmesinin suları

Evlerinin üstü toprakla örtülü oynarız damlarda

Felfeli yaparız kuruluruz sofra etrafında

İştahla yer içer dualarımız Rabbim Allah'a

Eskiden hormonsuz gıdalar giderdi hoşumuza

Ah o eski günleri özlesek te gelmez bir daha

01.01.2012 SAalih Altıntop

Çırpı: Beyaz toprak

Felfeli. Evlerden getirilip ortaklaşa yenen yiyecekler

Cinpadişahı: Mustafa Bediz.

SATSAN PARA ETMEZ YALA KATSAN İT YEMEZ

İnsanların içi soğuk gülüşleri sahte

Kimisi şerefsiz kimisi kahpe

Hepsi ayak uydurmuş bozuk düzene

Satsan para etmez yala katsan it yemez

Yüzüne herkes dost hepsi birer efe

Arkanı dönsen maruz kalırsın hançere

Adam zannedersin konuştumu bir kere

Satsan para etmez yala katsan it yemez

Karakterleri bu alışmışlar bir kere

Anlatamazsın şerefi böylesi şerefsizlere

Altın elbiseyi giydirsen de nafile

Satsan para etmez yala katsan it yemez

Süleyman ÖZER...

SEVGİ

Sözüme başladım sevgi diye

Öğretmenler Günü büyük hediye,

On yılı da uğurladık geriye

Daha nice, mutlu yıllar görelim

Her geçen yıldan ibret almalı,

Tecrübe sahibi, daha ehil olmalı,

Sevgiden, saygıdan nasibini almalı,

Güzel söyleyen tatlı diller görelim.

Yurdumuz çok güzel, dünya’da bir tane,

Bir nifak girmesin, halkın içine

Doğulu, batılı kardeş gibi geçine

Birbirine kenetlenmiş, eller kollar görelim

Okullarda disiplin, temizlik ve düzen

Gurur duymalıdır, her okulu gezen,

Tek kişi çıkmasın, birbirini üzen

İlim irfan yuvası, nice okullar görelim

Öğrencilerimiz ezberci olmasın, öğrensin

Kabiliyetine göre mesleklere yönelsin,

Kendinden isteneni, hakkıyla versin,

Usanmadan çalışan, gençler görelim.

Öğretmenler, biliyorum derdimiz çok

Demeyelim, göğüsleyecek gücümüz yok,

Gururlu, başı dimdik, gözü gönlü tok,

Usanmadan çalışan, meslektaşlar görelim.

Üniversitelerimizi daha çağdaş yapalım,

Bilim ve teknolojide, çağlar aşalım

Daha çok çalışalım, kabımızdan taşalım,

Vatanı yönetecek kadrolar, başlar görelim.

Yeniden imar edelim şu güzel yurdu,

Atalarımız al kanlarıyla yoğurdu,

İkibinli yılların güneşi üstümüze doğdu,

Dünya’da yerini almış, Büyük Türkiye görelim.

Mustafa Tokdemir, gelecek nesil elinde

Öğrenciler yetişir, Bünyan elinde,

Onbirinci Öğretmenler Gününde

Sevgi, saygı, hoş sohbetler görelim.

23 Kasım 1991 Mustafa TOKDEMİR

BU CAN SANA FEDADIR

Mevla’yı seversen bekletme beni

Senin gülen yüzün câna şifâdır

Şimdi sohbetlerin gelmiştir demi

İnci gibi sözler rûha gıdâdır

Senin aşkınla sözle eyleşelim

Hakkı bulalım özle eyleşelim

Buse gerekse gözle eyleşelim

Ahu gibi gözler derde devâdır

Ruhun ateşlere düşer dediler

Aşk ile deryalar taşar dediler

Sabr u sebat ile başar dediler

Onu anmak elbet ahde vefâdır

Haydan gelen her şey huya gidermiş

Sana yakın olan seni övermiş

Gül aşkıyla bülbül şarkı söylermiş

Şarkılar ki gönle dolan safâdır

Ne zaman o güzel adını ansam

Dert ile bakıp sözlerine yansam

Yüzüne bakınca yine aldansam

Kul olan aşığa her şey revâdır

Uzaklarda arayıp durdum seni

Gönlümün içindesin sardın beni

Severim elbette beni seveni

Çâre sensin, bu can sana fedâdır

S.Burhanettin AKBAŞ

BÜNYAN’IM

Şanlı Koramazda mağrur başın var

Nurdan sular saçan Pınarbaşın var

Bir de göz göz olan Kayabaşın var

Mercimekte taşın olam

Eğriyılda peşin olam

Şahsenemde eşin olan Bünyan’ım

Bahçelerde bülbül sesi yükselir

Zümrüt bağlarından güzeller gelir

Senin güzelliğin elbet sevilir

Ellerinde gülün olam

Sularında gölün olam

Kucağında ölün olam Bünyan’ım

Pırıl pırıl tatlı sular aktıkça

Yeşil elbisene çiçek taktıkça

Taze gelin gibi bana baktıkça

Veli evinde sözün olam

Güneş vuran gözün olam

Billur billur gözün olam Bünyan’ım

ABDULLAH AKAY

Koramaz’ın alıçları kızarsa

“Koramaz’ın alıçları kızarsa, biz çocuk olsak...”

Yalınayak çakır dikenli yollarında

Güneşe yıldızlara karşı yürüsek

Toprak damında evlerin masallar dinlesek

Güneşe yıldızlara karşı

Güneşe yıldızlara…

Toprak damında evlerin rüyalar görsek

Serin yağmurlar yağsa birden

Yeşil çayırlarında bir su gibi aksak

Bir su gibi

Güneşe yıldızlara karşı

Güneşe yıldızlara...

Serin yağmurlar yağsa üstümüze

Alıçlar kızarsa birden

Kızlar türkü söylese camdan

Kızlar türkü söylese

Güneşe yıldızlara karşı

Güneşe yıldızlara...

“Koramaz’ın alıçları kızarsa biz çocuk olsak”

Birden sararsa yaprak

Eski bir güz gelse

Güzel kızlar öylece dursa

Güzel kızlar öylece

Ebem kuşağı öylece…

Güneşe yıldızlara karşı

Güneşe yıldızlara…

Koşsak ebem kuşağının altından geçmek için

Kızların oğlan, oğlanların kız olacağını bile bile

Yağmurlar dinse, güneş parlasa yıldızların yanından

Kızarmış bir ekmeğe katık etsek umutları

Güneşe yıldızlara karşı,

Güneşe yıldızlara...

Ahmet Kurt

Bir destandır Kayseri halısı

Kirkit sesleri geliyor yine:

-Tak tak tak tak tak!

Bugün efkarlıyım,

Ne olur beni bırak.

***

Kuşluk vakti alaca karanlıkta,

Saçlarına dokunmuş Erciyes’in rüzgarı.

Tezgahlar geriliyor iplik iplik.

Yumuk gözlerde sevda var.

Gözlerine hapsolmasın yüreğin,

Gün başlıyor upuzun, yarınlardan ümit var.

Hisarcıklı Mehmet, Bünyanlı Hüseyin

Kendi gurbet elde gönlü sılada.

Aheeey! Gesi bağlarında dolanıyorum.

Halının direğine dayanıyorum.

Ayrılığın acısını kırmızıya dokudum

Hem ağladım, hem halımı dokudum.

***

Alı al, moru mor, çividisi kiremidisi bol halılar,

Zemini de başak sarısı olsun.

Kazak kilim olsun, Şirvan dilim olsun.

Buhara benim olsun, Üzümlü senin olsun.

Günleri saralım yumak yumak asalım

Çıpkıları vuralım.

Gelene geçene yol olsun.

Göbekliler han olsun yolcuları uyutsun.

Sarmaşıklı sarsın, gölgesi çok olsun.

Papatya, Ferağan, Laleli bahçemize söz olsun.

Sandıklı’yı saklayalım

Ayşe kızın sandığında çeyiz olsun.

***

Her evde kirkit sesleri,

Sabah sabah kirkitler vuruluyor alınyazısına.

Bel ağrısı, diz ağrısı, diş ağrısı...

Of da of diyen Ayşe kızın kalp ağrısı.

Yarim İstanbul’u mesken mi tuttun?

Evde halı dokuduğumu ne tez unuttun?

Arada bir name yazamaz mısın?

İstanbul’dan kuş olup kaçamaz mısın?

***

Anamın saçları Erciyes’in başı gibi.

Olsun kaygı mı ana?

Halı başında bir hayat biter.

Gün halıdır, ay halıdır, zamanlar halıya denk.

Yıl dediğin nedir ki?

Hepsi hepsi on iki halı.

Enli kenar dar kenar

Ben ağlasam kim yanar

Halı benim yarenim

O benim için ağlar

Bugün günlerden salı

Neçe bitmez şu halı

Saçlarıma ak düştü

Kime bunun vebali.

***

Anam diline manileri diline deste deste bağlamış

Ya şu Fatma gelin,

Nişanlısını askere yeni yollamış.

Geceleri oturmuş gizli gizli ağlamış.

Kirkit vurmuş, ilmek atmış,

Hıncını alamamış, yorulmuş kolları.

Emine’nin sesi güzeldir.

Emmi’den bir türkü söyler.

Gazi Ayhan sırada beklesin.

Ayşe kız, Fatma gelin yüreğini eğlesin.

Asmalar da kol uzatmış dallere, dallere vay!

Sen düşürdün beni bu hallere, hallere vay!

***

Bir halı olsun ki salkım saçak

Bir halı olsun ki senden sevdalı.

Davullar vursun, zurnalar ötsün.

Bir halı olsun ki gelin gibi,

Suna başlı.

Kızlar dokusun halıyı kızlar,

Modeller gözleyerek.

Yarinin yüreği sızlar mı sızlar

Sılasını özleyerek.

***

Kirkit sesleri geliyor yine:

-Tak tak tak tak tak!

Bugün efkarlıyım,

Ne olur beni bırak.

Seyit Burhanettin AKBAŞ

(1965- )

Kitleler onu TV programları ile, gazete ve dergilerdeki yazıları ile, kitapları ile tanıdı. Kendi alanında on yıl yayınlanarak bir rekora imza atan kültür ve sanat programı Bindallı, onun bir diğer adı gibi oldu. Sonrasında Şehitlerimiz, Kızılırmak Belgeseli, Kayseri Doğa Belgeseli, Yöre Yöre Kayseri, Yamula Barajı, Erciyes’ten Rodoplara, Konak, Kitabistan ve Ah O Eski Günler hep onun imzasını taşıyan programlar oldu. Adı Erciyes TV için yaptığı programlarla özdeşleşti. Şimdi de Kanal E Televizyonunda Kitabistan programına devam etmektedir.

Aslında o bir edebiyat öğretmenidir. Halk Edebiyatı alanında ihtisasını yapmış bir öğretmen… İhtisasını yapmakla kalmamış 14 tane de kitaba imza atmış, araştırma ve incelemelerini yayınlamış, okul kitapları, ders kitapları hazırlamış bir öğretmen… Şiir kitapları Yaban Çiçeği (1993), Sen Ben Aşk (2007); okula yönelik kitapları Şair ve Yazarlar Sözlüğü (1996-1999), İmla Kılavuzu (1999), Türk Edebiyatı Tarihi(1999); Halk Edebiyatı araştırmalarını ihtiva eden Bünyanlı Aşık Mustafa(1994), Bünyan ve Yöresi Halk Edebiyatı Folklor ve Etnografyası (1994), Gesi Bağları Türküsü (2001); bir hayat öyküsünü ele aldığı Başarı Sevmekle Başlar (2003), soy araştırmaları kitapları Kayseri Yöresi Yerleşen Türk Boyları ve Akraba Topluluklar (1997), Kayseri’de Yörükler ve Türkmenler (2005); Edebiyat alanında Hey Andon (2009) isimli bir romanı yayınlanmıştır. 2011 yılında Avrasya Yazarlar Birliği tarafından Kayseri’nin Evliya Çelebisi seçilen yazarın, aynı yıl Evliya Çelebi’nin İzinde Kayseri isimli kitabı yayınlanmıştır.

Çeşitli gazete ve dergilerde köşe yazıları, makale, fıkra, hikaye ve araştırma yazıları yayınlayan yazarımız, uzunca bir süredir Kayseri Akın Günlük gazetesinde tarih, edebiyat, kültür ve sanat konularında yazılarını yayınlamıştır. Şimdi de E Haber Gazetesinde SILA isimli bir kültür ve sanat sayfası düzenlemektedir.

2011 yılında Erciyes Üniversitesi Edebiyat Fakültesi öğrencilerinden Sema Çimen tarafından “Seyit Burhanettin Akbaş’ın Hayatı, Sanatı ve Eserleri” konulu tez çalışması yapılmıştır.

Neşe Hanım’la evli olan yazarımız, Hazal ve Begümay isimlerinde iki kız çocuğu babasıdır.

Katıldığı Etkinlikler, Aldığı Plaketler ve Ödüller:

1. İnönü Üniversitesi Masal Derleme Yarışması Mansiyon Plaketi 1989

2. Erciyes Üniversitesi, Türk Tarihi İçinde Nevruz Paneli, 21 Mart 1992

3. Bünyan İlçesi 100. Yıl Anısı Şükran Plaketi- 1995

4. Kayseri Kültür ve Turizm Derneği Kayseri Kültürüne Hizmet Plaketi-1999

5. Dadaloğlu Birliği Teşekkür Plaketi- 1999

6. Dünya Şiir Günü-1 Teşekkür Plaketi 2000

7. Geçit Yayınları Kayseri Kültürüne Hizmet Plaketi-2000

8. Anadolu İlim ve Edebiyat Eserleri Sahipleri Meslek Birliği Takdir Belgesi-2001

9. Ağırnas Belediyesi Teşekkür Plaketi-2001

10. Erciyes Üniversitesi Kayseri Kültür ve Sanat Haftası Plaketi- 2001

11. Amarat Kasabası Teşekkür Plaketi 2002

12. Zamantılılar Derneği Teşekkür Plaketi-2002

13. Kayseri Valiliği İl Turizm Müdürlüğü Kayseri Turizmine katkı için Teşekkür Belgesi- 15.04.2002

14. Bütün Yönleriyle Develi Bilgi Şöleni Plaketi-2002

15. Melikgazi Belediyesi Avrupa Birliğine Girme Sürecinde Türkiye’de Eğitim Konulu Makale Yarışması 3.lük Ödülü Plaketi 2003

16. Kayseri Kültür ve Turizm Derneği Teşekkür Belgesi- 21 Mart 2003

17. Kayseri Kocasinan Kaymakamlığı Sahabiye Mahallesi Muhtarlığı Teşekkür Belgesi 18 Haziran 2003

18. Eğitimciler Birliği Kayseri Şubesi tarafından düzenlenen “Unutamadığım Öğretmenim” konulu anı yarışmasında Kayseri Birinciliği, 2006

19. Milli Eğitim Bakanlığı Uzman Öğretmenlik Sınavında Türk Dili ve Edebiyatı alanında Türkiye Birinciliği, 2006

20. 1. Erciyes Şiir Günleri Plaketi 24 Mart 2006 (Kayseri Büyükşehir Belediyesi)

21. Kocasinan Kaymakamlığı “Yunus Emre Şiirleri” Dinletisinden dolayı takdirname, 04.04.2007

22. Kayseri Büyükşehir Belediyesi “Bir Anı Bir Fotoğraf” yarışmasında 1. Mansiyon ödülü, Haziran, 2007

23. Atatürkçü Düşünce Derneği Kayseri Şubesi “Atatürk Kayseri’de” konulu panelde konuşması ve sunumu sebebiyle teşekkür plaketi, Kasım, 2007

24. Eğitimciler Birliği Sendikası Anı Yarışması Kayseri İl Birinciliği, Aralık, 2007

25. Mevlana Şiir Dinletisinden dolayı Kayseri İl Milli Eğitim Müdürlüğünden Teşekkür Belgesi, Ocak, 2008

26. 3.Erciyes Şiir Günleri Plaketi, Mart 2008 (Kayseri Büyükşehir Belediyesi)

27. Özel Yelkenoğlu Lisesinden Plaket, Nisan 2008

28. Kocasinan İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü Teşekkür Belgesi 02.07.2008

29. Kayseri Dulkadiroğulları Kültür Yardımlaşma, Eğitim ve Çevre Derneği Teşekkür Plaketi 10.08.2008

30. İl Milli Eğitim Müdürlüğü Sosyal ve Kültürel Etkinlikler için Teşekkür Belgesi, 12.08.2008

31. Özel Kılıçaslan Lisesi, III. Kılıçaslan Kültür Günlerine Katkıları sebebiyle plaket, 02.04.2009

32. Milli Eğitim Bakanlığı Teşekkürle Ödüllendirme, 10.02.2009

33. Kayseri Ticaret Odası, 2010 Avrupa Bilgi Yarışmasına katkılarından dolayı teşekkür belgesi, 2010

34. Kayseri İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü “Bir Sevdadır Şiir” konulu etkinlik dolayısıyla teşekkür belgesi, 24 Ekim 2010

35. Kılıçaslan Anadolu ve Fen Lisesi, 21 Mart Dünya şiir Günü münasebetiyle şükran plaketi, 21 Mart 2011

36. Avrasya Yazarlar Birliği tarafından Kayseri’nin Evliya Çelebisi seçildi, 2011

37. Türk Eğitim Sen Kayseri 2. Şiir Etkinlikleri Plaketi, 6 Nisan 2011

38. Erciyes Aylık Fikir ve Sanat Dergisi, Teşekkür Belgesi, Nisan 2011

39. Uluslararası Dulkadir Beyliği Sempozyumu katılım ve teşekkür belgesi, Kahramanmaraş, 1 Mayıs 2011

40. Türkiye Yazarlar Birliği Kayseri Şubesi, söyleşi ve imza günü için başarı plaketi, 10 Temmuz 2011

41. Türkiye Yazarlar Birliği Kayseri Şubesi, “Okur Yazar Okulu” programına katkılarından dolayı plaket, 7 Ocak 2012

42. Yelkenoğlu Anadolu ve Fen Lisesi, Kültür Günleri etkinliğine katkılarından dolayı teşekkür plaketi, 04.04.2012

43. Kocasinan Kaymakamlığı Başarı Belgesi, 30.04.2012

44. Çıngı Kültür ve Sanat Dergisi, Teşekkür Belgesi, Mayıs 2012

45. Kayseri Kültür ve Turizm Derneği, Kayseri Kültür ve Turizmine katkılarından dolayı teşekkür plaketi, 29 Mayıs 2012

46. 24 Kasım 2012 MEB tarafından 2012 yılı Kayseri'de Yılın Farklılık Yaratan Öğretmeni seçildi.

47. Yörük Türkmen Vakfı Kayseri Şubesi, 24 Kasım 2012'de Yılın Öğretmeni plaketi verdi.

48. Fevzi Çakmak Lisesinden Plaket 2012

49. Talas Lisesinden Plaket 2012

50. Milli Eğitim Bakanlığından Teşekkür Belgesi 2012

SERGİLER

1. Wowturkey Fotoğrafçıları Kayseri Fotoğrafları Sergisi, Mayıs 2007, İpeksaray/ Kayseri

2. Kayseri Siyah Beyaz Fotoğraflar Sergisi, Haziran 2009, İpeksaray / Kayseri

3. Kayseri’de Giyim Kuşam Siyah Beyaz Fotoğraf Sergisi Ağustos 2011 Acıbadem / Kayseri

4. Ah O Eski Günler Kayseri Nostaljisi Siyah Beyaz Fotoğraf Sergisi, Temmuz 2012, İpeksaray / Kayseri

5. Osmanlıda Ticari Belgeler ve Yazışma Örnekleri Sergisi, Mayıs 2012, Kayseripark / Kayseri

6. Ahmet Erdem Ticaret Meslek Lisesi Fotoğrafçılık Kulübü Sergisi, Haziran 2012, İpeksaray / Kayseri

BÜNYAN’ A SESLENİŞ

Akbayır'da navrız, çiğdem yetişir

Şahsenem'de şakrak bülbül ötüşür

Fakılar'da koyun, kuzu katışır

Mor donlu* çiçekler kokar Bünyan'da

Şeşe, Kösüre zümrüt yeşil bağındır

Arkanda Koramaz ulu dağındır

Yiğitler yetiren şen otağındır

Sular coşkun coşkun akar Bünyan'da

Kuzeyini bürür Elos Yaylası

Güneyini süsler kaysı meyvası

Derde devâ derler esen havası

Güzeller nişan takar Bünyan'da

Mercimek'te türlü çiçekler biter

Çifte fabrikalar durmadan öter

Sanma ki Türköz'üm bu bize yeter

Âşıklar gönlünü yakar Bünyan'da

Aşık Harbi (Adnan TÜRKÖZ)

*donlu: elbiseli

ADNAN TÜRKÖZ (AŞIK HARBİ)

1925 senesinde Bünyan'da doğmuş. Babası zabıt katibi Mehmet efendi, annesi ise Akkadın hala adıyla bilinir. Bağlamaya merakı on beş yaşlarında başlamış. Bünyan’ın bağ, bahçelerinde, ve düğünlerinde saz çalarak kendisini iyice geliştirmiştir. Kendisi, sonraları Erciyes Kültür ve Sanat Dergisi'nde yayınlanan bir yazıda o dönemi şöyle anlatmıştır:

''on altı yaşında iken mahallemiz kızlarından şimdiki eşim fatma’ya aşık oldum. Bu arada babama baskı yaparak -ya bana saz ya da kız alın dedim. Baktılar ki saz, kızdan daha ucuz. Bana yedi liraya bir saz aldılar. Ben de sevgilimin aşkı ile çala çala sazı ilerlettim. On yedi yaşına gelince tutturdum: -saz, yanına kız istiyor. İlle de Fatma’yı bana alacaksınız dedim. Babamın mali durumu hiç de iyi olmadığı halde ısrarım karşısında beni 26 şubet 1942’de Fatma ile evlendirdi.''

Kendi yazdığı eserlerini Aşık Harbi mahlasıyla çalıp söyleyen Adnan Türköz'ün türkülerinin konusu genelde sevgili eşi ''Fatma hanım'' dır.

Aman fatmam kalk gidelim

İdareyi yak gidelim

Emmin dayın ayırmadan

Etrafına bak gidelim

1944'te askere giden türköz, askerde notayı belleyerek Adana,Eskişehir ve Erzincan ordu bandolarında kornet çalmış. Asker dönüşü, Bünyan cezaevinde memurluk yapmış. Bu dönemde sazını ilerleterek halk evleri saz topluluğu ile konserlere gitmeye başlamış.

En büyük tutkusu olan TRT için sınava girmek maksadıyla 1948'te İstanbul'da Anadolu bölge sanatkarları imtihanına girmiş ve başarılı bir sonuç elde edip uzun seneler İstanbul Radyosu'nda hizmet vermiş. Bir süre İstanbul belediye konservatuvarı'nın halk müziği korosunda bağlama sanatçısı olarak çalıştı, bu süre zarfında Adnan Ataman tarafından repertuarındaki bazı türküler kaydedildi ve notaya alındı. Sonraları bu topluluğa hocalık yapmış, 74'te emekliye ayrılmıştır. TRT den ayrıldıktan sonra bir süre İstanbul Beyoğlu Sakızağacı sokağında mütevazi bir ekmek arası sandeviç , şarküteri dükkanı açmış açmış, TRT’den ayrılmanın vermiş olduğu hüzün ve burukluk ile dükkanına güzel bir dörtlükten oluşan bir tabela asar. Tabela’da şunlar yazılıdır.

Kırk senelik bağlamacı

Şimdi oldu pastırmacı

Adresimi sorarsanız

Beyoğlu Sakızağacı

Birçok Bünyan türküsünü ve halayını TRT repertuvarına kazandıran üstad yurt çapında nam salmıştır. Türkülerinin bir çoğu taşlama şeklindedir. Üstad 1982’de rahmetli olmuştur.

Aşık Harbi'nin derlediği bazı türküler:

1. Bahçası daşlı şerifim

2. Bünyan halayı

3. Bünyan cirit havası

4. Dağdan yuvarlandı gayalarımız

5. Dama attım deynekleri

6. Kadifeli yastık

7. Kayalar kayalar

8. Karşıda harar durur (sıktırma hayalı)

9. Oduncular dağdan odun indirir

10. Bünyan omuz halayı

11. Sevdiğim üstüne dört libas geymiş

12. Bünyan sinsin halayı

13. Bünyan üçayak halayı

Kaynaklar: 1. Kazım Yedekçioğlu, “Bünyanlı Harbi”, Erciyes, sayı: 3-4, Kayseri, 1978 2. S. Burhanettin Akbaş, “Bünyan’da yetişen halk şairleri: Aşık Harbi”, Erciyes, sayı:167, Kayseri, 1991 3. Mansur Kaymak, Erciyes yöresi halk türküleri ve ezgileri bibiliyografyası, Kayseri, 1991 4. S. Burhanettin Akbaş, "Bünyanlı Aşık Harbi", Bünyan Kültürü, sayı: 4, şubat, 1993

YENİ BİR GÜN

Enli kenar, dar kenar

Ben ağlasam kim yanar,

Halı benim yarenim

O benim için ağlar

Halı dokuyan kızlar

Yarinin yüreği sızlar

Çıksın artık şu halı

Duyun gökteki yıldızlar

Emenerek, özenerek

Kirkidi inleterek

Dokunur göbekliler

Modeller gözlenerek

Bugün günlerden Salı

Nece bitmez şu halı

Saçlarıma ak düştü

Kime bunun vebali

Yumak yumak sararlar

Kücülere asarlar

Sabahları yumuk gözler

Çıpkıları vururlar

Yerinenler yerinir

Sevinenler sevinir

Ya şu koca herifler

Gerinir de gerinir

Bünyanlı Ali

BÜNYAN

Her yanında sular çağlar

Etrafında sıra dağlar

Gonca gülü yeşil bağlar

Be sana hasretim Bünyan

İpek saçlı güzellere

Halı dokuyan ellere

Sohbet eyleyen dillere

Hasretim ben canım Bünyan

Şırıl şırıl sular çağlar

Seherde bülbüller şakar

Mis gibi güllerin Kokar

Ben sana hasretim Bünyan

İğdelerin çiçeğine

Tarlaların böceğine

Ana baba kucağına

Hasretim ben canım Bünyan

Büngüldeğin, Pınarbaşın

Seyrangâhın Kayabaşın

Kalbimde toprağın Taşın

Ben sana hasretim Bünyan

Sıra atan meniklere

Onu vuran kirkitlere

Uzun siyah kirpiklere

Hasretim ben canım Bünyan

İnce ince modellere

Sanat döken ellere

Halılardaki desenlere

Hasretim ben Canım Bünyan

Sana hasret Kavlak Hacı

Beyler gardaş, hanımlar bacı

Hasretim zehirden acı

Hasretim ben canım Bünyan

Hacı İsmail Kavlak

1916 yılında Bünyan’ın Devrişağa Mahallesi’nde dünyaya geldi. İlk tahsilini Bünyan Numune Mektebi’nde yaptı. Çocukluğunun seferberlik yıllarına rastlaması sonucu yoksulluk, yalnızlık ve daha başka sebeplerden okuyamadı. Ondokuz yaşına kadar çiftçilikle uğraştıktan sonra İstanbul’a giderek inşaat işçiliği, boyacılık, uzun yıllar kalfalık ve müteahhitlik yaptı. İstanbul’da sade bir hayat sürmekte iken 1986 yılında vefat etti. Şiirleri çeşitli mahalli gazetelerde yayınlandıktan sonra bunları, bir kitapta toplamayı başardı. Ölümünden önce 1986 yılında “Yalan Dünya” isimli şiir kitabı yayınlandı. Kaynak: Bünyan Kültürü, Aylık Kültür Dergisi Yıl 1 Sayı: 6 1993

HALAY TÜRKÜSÜ

Pınarbaşı bizim akarsuyumuz
Türkistan'dan gelme ulu soyumuz
Varlığım armağan yurdun uğruna
Düşmana kılınma bilmez huyumuz"

***
Er yiğit her yerde arslan olmalı
Kılıncı kınında paslanmamalı
Yere arka verip yaslanmamalı
Gölgesiz gezmesin yerde boyumuz

***
Çiçekli yaylada kuzular meler
Güllü bahçelerde bülbüler öter
Velev'i, Şahsenem, gümüş dereler
Cihanda bir tane bizim köyümüz

Hamdi ÜÇOK

Pınarbaşı

Koramaz dağının, buz kesen karı

Eriyip de akan suyla coştun mu?

Tarlada ekili, buğdayla darı

Sarımsak’lı senin, tek dostun mu?

Pınar seni kana kana içerler,

Güzeller suyundan, gelip geçerler

Güzellikte de hep yarış ederler

Gönüllere ateş olup düştün mü?

Ağaçlar suyundan, içer beslenir

Bakıp buna insan, çok heveslenir

Gürül gürül akan suyun seslenir

Gönüllere sevda olup aştın mı?

Her an ateş yanar, dumanlar tüter

Balıklar, güveçler, etler de pişer

Çoluk çocuk neşe içinde yüzer

Pınarbaşı halkın ile coştun mu?

Sarımsaklı suyun akar dolanır

Kemer köprüde sır olup bulanır

Hiç durmaz bahçeler bir bir sulanır

Olukbaşı’ndan sel olup şaştın mı?

Başgöl’de üstüne havuz attılar

Çağlayan’da suyun kesip sattılar

Boruyla fabrika kurup yaptılar

Işık olup evden eve taştın mı?

Yüksel der seyrine hiç doyum olmaz

Suyun buralarda akar hiç kalmaz

Gönüllerde kalan değerin solmaz

Bir masal olup da dile düştün mü?

AŞIĞIYIM BÜNYAN'IN
Sıra sıra dağını
Koyunun çatağını
Gördüm Şeşe Bağını
Aşığıyım Bünyan'ın

Toprağına taşına
Coşkun akan suyuna
Közde demli çayına
Hayranıyım Bünyan'ın

İlmek ilmek tez olur
Çiçeğinde köz olur
Türkülere söz olur
Halısıyım Bünyan'ın

İnsanında var hayır
Ağca Ağıl, Akbayır
Meşhurdur Yassı Çayır
Evladıyım Bünyan'ın

Üç Gözlü Çeşme başı
Durur mu Pınarbaşı
Bir başka Olukbaşı
Sularıyım Bünyan'ın

Bahçesinde gül biter
Bağında bülbül öter
İnsana gönül yeter
Yüksel'iyim Bünyan'ın

Hasan YÜKSEL

1 Mart 1965 yılında bir ailenin üç çocuğundan ikincisi olarak, Çağlayanlar beldesi diye bilinen Bünyan'da dünyaya geldi. İlkokul, Ortaokul ve Lise öğrenimini Kayseri’de tamamladı. Maddi

İmkansızlıklar nedeniyle yerleştirildiği iki yüksek okulu da bırakmak zorunda kaldı. Üçünçü kez Anadolu Üniversitesi Laboratuvar ve Veterinelik bölümünden mezun oldu. Lise sıralarında, gençlik yıllarının verdiği heyecanla, her genç gibi aşk üzerine şiirler yazmaya başladı. Aynı yıllarda halk oyunları ile tanıştı. Halk oyunlarına olan bu tutkusu giderek arttı. Büyükşehir Belediyesi Konservatuarı Halkoyunları bölümüne devam etti. Halk Oyunları üzerine bir çok kurs aldı. M.E.B. Halk Oyunları Usta Öğretici

Sertifikası aldı. Yine M.E.B. açmış olduğu kursları başarıyla tamamlayarak C sınıf hakemlik sertifikasına hak kazanmıştır. Bir çok okulda ve Melikgazi Halk Eğitimi Merkezinde uzun yıllar Halk oyunları kursu verdi. Halk Oyunlarına olan tutkusu onu folklora bağımlı hale getirdi. Kayseri’de ve Kayseri dışında Folklor üzerine araştırmalar yaptı. Bu konuda yapmış olduğu araştırmalar Erciyes, Laçin, Şu Bizim Kayseri, Akın Günlük Kayseri, Şebinkarahisar Gazetesi, Bütün YönleriyleDeveli gibi gazete, dergi ve kitaplarda yayınlandı. Saim Deligöz ile uzun bir sür yaptığı araştırmalarını, Kayseri Halk Oyunları Giyim Kuşam Köy Seyirlik Oyunları adlı kitapta topladı.“Bütün Yönleriyle Develi 2002” adlı sempozyuma katılarak “Develi düğünleri ve köy seyirlik oyunları” ile ilgili bildiri sunmuştur. Folklor ile birinci derecede ilgili olması, aynı zamanda onun şiire olan tutkusunu daha da artırdı. Şiir üzerine yayınlanmış bir eseri olmamakla beraber, Çemen ve Şu Bizim Kayseri dergilerinde şiirleri yayınlandı.

Halen özel bir sağlık şirketinde çalışmakla beraber, Melikgazi Halk Eğitimi Merkezinde, Halk Oyunları dersleri vermektedir.

Evli olup, bir kız ve bir erkek çocuk babasıdır.

YEŞİL BÜNYAN’IM

Yemyeşil Pınarbaın, temiz havanla

Girdin rüyalarıma bakır tavanla

Çeşmeden su çeker kızların delik kovanla

Yatak olam üstüme Elvan’ım

Bu can kurban sana Bünyan’ım

Halın vardır senin, ilmek , ilmektir

Kültürün diğer adı seni bilmektir,

Seni sevmek toprağında ölmektir

Halı olam doku beni Ceylan’ım

Sana kurban bu can, Yeşil Bünyan’ım

Çayırında kuzuların meleşir,

Şahsenemde bülbüllerin dertleşir,

Taşrandaki Bünyanlılar birleşir

Sensiz ağrıyor benim her yanım,

Bu can kurban sana, Yeşil Bünyan’ım

Kışın arabaşı yapar yutarız,

Deveyutan’da balıkları tutarız

Bir kaşığa kırk mantıyı yaparız

Gözenesi’nde tilkileri avlarım,

Yiğit olur şu gençliği Bünyan’ım.

Devetaşın, Kurtdeliğin namlıdır,

Gurbetteki Bünyanlılar gamlıdır ,

Halıların şu dünyada şanlıdır

Havana, suyuna kurban bu canım

Tarih sayfaları yazar seni, Bünyan’ım

Mahmut CEPLİ

Mahmut Cepli Kimdir?

1945 yılında Bünyan’da doğdu. İlk ve Ortaokulu Bünyan’da lise tahsilini ise Kayseri’de tamamladı. 1968 yılında girdiği İstanbul Gazetecilik Yüksek okulundan 1970 yılında mezun oldu. Yine Yüksek okula kayıt olduğu yılda Akşam Gazetesi’nde santral memuru olarak çalışma hayatına başladı. Bir süre sonra aynı gazetenin istihbarat servisinde polis muhabiri olarak Yazı işleri ailesine katıldı. 1973 yılında askerlik dönüşü Türkiye Gazetesinde gazetecilik mesleğini sürdüren Mustafa Cepli, 1974 – 1979 yılları arasında Günaydın Gazetesi’nde magazin muhabiri olarak çalıştı.

Çeşitli gazetelerde istihbarat şefliği ve yazı işleri müdürlüğü görevlerinde de bulunan Mahmut Cepli İnşaat Müteahhitleri İşveren Sendikası’nda Basın Müşavirliği görevinde bulundu.

Şu an Yeni İstanbul Gazetesi’nde gazetecilik mesleğini sürdüren Mahmut Cepli’nin iki erkek çocuğu bulunuyor.

Kaynak: Bünyan Kültürü, Aylık Kültür Dergisi 1993 Sayı 6.

BÜNYANIMA

Yine kalbe çöktü elim yalnızlık

Kavuşmak istiyorum anneme, babama

Şehri bastı sıcaklarla ıssızlık