HALILAR ŞEHRİ BÜNYAN
Dünyaya tanıttın ünlü
halılarını
Taşköprü, Cami-İ Kebir
anlatır tarihini
Kimse inkar edemez
senin güzelliğini
Halıcılık şehri güzel
Bünyan’ım
Renkli desenler
oturmuş sütunlarına
Bünyan Kayseri’nin
yakınında
Dünyanın pazarında Bünyan
halıları
Halılar şehri güzel
Bünyan’ım
Ad kavminden gelir
günümüze
Halıları kızlarımız
üretir sipariş üzerine
İlmik ilmik işler
halıların özüne
Halıların başkenti
şirin Bünyan’ım
Yatıp dinlenesim var
halı üzerinde
O kadar gururluyum ki
halın düşmüş dillere
Halılarını gördükçe
ışık geliyor gözlerime
Altıntop de der
yemeğimi yesem, çayımı içsem halı üzerinde.
Salih Altıntop
Salih Altıntop şiirleri Antoloji. com ve Kayseri Haberleri.com' da
ŞAHSENEM
Şahsenem derler, Kayabaşı’nın gülü
Etrafında eksik olmaz gül ile sümbülü
Varana şarkı söyler gülün bülbülü
Ziyarete var tazeler ömrünü
Büngüldek derler kayadan kaynar suyu
Kışın ılık yazın soğuktur suyu
İç kana kana suyunu doyulur mu
Çağlayıp akıp gidiyor bulmuş yolunu
Şahsenemde var yeşilliğin bütün tonu
Mesire yerleri çayından giymiş donunu
Kayabaşı bekçi olmuş koruyor onu
Şahsenem, Altıntop’un okşar ruhunu
08.03.2012 Salih Altıntop
08.03.2012 Salih Altıntop
BÜNYAN’IN PINARBAŞISI
Pırıl pırıl akar Pınarbaşının suları
Hayat bulur bahçeleri, bağları
Adam sende deme var gez oraları
Pırıl pırıl akar Pınarbaşı’nın suları
Cumartesi, Pazar etrafında yer bulamazssın
Erken gidersen yer bulup mangalını yakarsın
Demli tavşan kanı çayına bayılırsın
Pırıl pırıl akar Pınarbaşı’nın suları
Billur gibi suları deresinde akar gider
Pınarbaşına gelmiyenler güzelliğini bilemezler
Pınarbaşı insanın ruhunu sesler
Pırıl pırıl akar Pınarbaşı’nın suları
Belediye Pınarbaşı’na kurdu turistik tesisleri
İnsanı mest ediyor Pınarbaşı’nın güzellikleri,
İnsanlar yıkanıyor, yüzüyor ördekleri,
Başkan Mehmet Özmen’i tebrik etmeli
Belediye belediye olarak böyle hizmet görmedi
Akıl yaşta değil, başta olduğunu bilmeli
Başkanın yaşı genç aklı hayli gidiyor ileri
Başkan Mehmet Özmen’i kutlayıp anlından öpmeli
Böyle çalışkan başkan hep bu makamda kalmalı.
Salih Altıntop (1943) şiir: 06.04.2012
ŞEŞE BAĞLARI
Kepezin eteğinde üzüm bağları
Çağlayıp akar horhorun suları
Rengini yükünü almış asmaları
Kınalı eller üzüm keser Bünyan’ın kızları
Şeşenin deresinden akar kumlu suyu
Can veriyor etrafına iyidir huyu
Pekmez olacak üzümlerin suyu
Ocaklar kurulur dumanı göklere gider yolu
Al yeşil yemeni başında dolalı
Öldürüyor beni o güzelin bakışları
Al yanak, inci dişler yakışıyor ona
Kiraz dudağa anam, kiraz dudağa
Göğsünde ki turunçlar okşar
Gerdanı anam gerdanı
Sütün bacaklar gösterir
Kalçayı anam kalçayı
Bir bakışta aşık oluyor yosmaya
Allah beğenmiş de yaratmış
Altın bilezikler kollarda
Bir bakan bir daha bakıyor sevda edasıyla
Ay parçası o Bünyan’ın güzeli,
Kınalı parmaklar toplar üzümleri
Yanar ocaklar kaynar pekmezleri
Şeşe’de hoş olur bağ bozumları
Şeşe bağlarının tozlu yolları
Öldürüyor beni o yosmanın bakışları
Üzüm kesenin dilinde şarkıları
Şeşe bağlarında şenlik var herkes görsün buraları
Şeşe bağlarında pekmez yapanlar
Asma altında güzelleri sorarlar
Yeşil yeşil gülüyor üzümlü yapraklar
Kiraz dudakta bal alırlar
Kepez dağının başı yüceden yüce
Çık tepesine bağ bağların güzelliğine
Altıntop Şeşe bağları’nı dolamış diline
Bağ bozumunu şiirlerle işlemiş yüreğine
Allah ömür verirse yine geleceğim üzüm kesmeye
Bağ bozumuna davetli herkes gelsin şenliğine
Salih Altıntop (1943) Şiir: 06.03.2012
DOST BULAMAZSIN
Gez dolaş dünyayı sadık dost bulamazsın
Ne tatlıdan ne de açıdan zevk alamazsın
İnsanların dedikodularından kurtulamazsın
Bakar bakarda bu aleme ağlar dururum
Sözlerimi sakın atmayın yabana
Sadık dost diye kimseye bel bağlama
Varlığın var ise dururlar yanında
İnsanlığa bakar bakarda ağlarım
Kesen doluysa cümle alem dostun olur
Ne yazık ki düşmanın bile yanında kul olur
Altıntop uslu kağıtlarına yazar durur ama
Bakar bakarda bu aleme ağlar dururum.
Salih Altıntop (1943) Şiir: 04.03.2012
BÜNYAN’I DÜŞÜNDÜKÇE
Şömineler yanalı evler ısınıyor
Odun ateşinde Gönül çay istiyor
Bünyan’ı düşündükçe içim yanıyor
Vatanımın havası bir başka Bünyan’ın
Bir ağaç bile dikmedin bahçeye
Gölgelenmek için oturmadın dibinde
Sümbüller, çiçekler boynunu bükmeden
Bağ bahçen dargın, küsmü olmuş acaba
Yağmur yağar taş erir toprak olur
Sahibine el göğüs gıpta durur
Susuzluktan bağ bahçen ah çeker durur
Altıntop’un yüreği yanıp kavruluyor Bünyan’ım
Salih Altıntop (1943) Şiir: 04.04.2012
KÖSÜRE VE ŞEŞE BAĞLARI
Kösüre düzde, yolun düşer şeşe bağlarına
Dilmit, göğcek, gül, buludu üzümlerin bağlarda
Her yıl şenlik olur bağ bozumunda
Kesilen üzümler kınalı ellerle dolar kasalara
Neşe buluyor bağlara varanlar
Pekmez kaynatmak için yoruluyor analar
Allah bereket vermiş üzüm yüklü asmalar
Her bağda ocaklar yanar göklere çıkar dumanlar
Bağ bozumunda var bağlara ye üzümleri yüzün gülsün
Vücuduna direnç, gözlerine ışık gelsin
Ah canım bağlar sen cimri değil cömertsin
Bağ sahibi sana, sen bağcıya arkadaş değil misin
Çeşit çeşit üzümlerin gider pazara
Tatlı, leziz pekmezlerin kazanlarda
Yersen pekmezi kafa tutarsın soğuklara
Yazık olur pekmezsiz olan sofralara
Bağ bozumunun güzelliği bir başka
Üzülür keserken geliyoruz aşka
Naralar, türküler karışır birbirine
Altıntop’tan duyurulur herkes gelsin bağ bozumuna.
Salih Altıntop (1943) Şiir: 20.03.2012
BAŞPINARIMIZ
Pınarbaşı bizim Başpınarımız
Gümbür gümbür akışına
bakarız
Soğuk suyunu içer
kanarız
Pınarbaşı bizim Başpınarımız
Yadellerde Bünyanlı ah
çekerken
Pınarbaşı sevdası zor
gelir ona
Işıl ışıl gözler kan
ağlarken
Pınarbaşı bizim Başpınarımız
Bünyan’lı Pınarbaşı’ndan
ayrılmam sandı
Akan sulara sevdalanın
ciğeri yandı
Sen diyarı gurbette
Başpınar bize kaldı
Pınarbaşı bizim Başpınarımız
Ferhat, şirin için
dağları deldi
Kavuşamadı mahşere
kaldı
Sevda çekenlerin
gönülleri yandı
Pınarbaşı bizim Başpınarımız
Genç yaşta çekip
gittin gurbete
Çağlayıp akıyor sular
köpüre köpüre
Altıntop, gurbette zor
geçer günler desede
Pınarbaşı bizim
Başpınarımız.
Salih Altıntop
(1943) Şiir 03.04.2012
Sevgiyle, saygıyla, selamla yoğrulmuş Bünyan’ın insanları
Cana can katıyor Pınarbaşı’nın çağlayıp akan suları
Yeşeriyor mahsül veriyor bahçeleri bağları
İnsanları merttir, medenidir sarsılmaz bağları
İnsanları hoş sohbet gururla dinlenir hikayeleri
Hiç kopmaz, kopmayacak insanlık bağları
Başları hep dik onlara ciğer yedirmiş anaları
Beş vakitte secdeye gelir alınları
Aldığı görevi kaytarmadan hakkıyla yapar vazifeyi
Helâlinden kazanır haramla doldurmaz mideyi keseyi
Her zaman Allah Peygamber yolunda görür kendini
Birbirini sever sayar gösterir her türlü merhameti
Çalışır hakkıyla asla kul hakkı yemez
Haksızlığa hiç mi hiç ödün vermez
Haramla bu fani dünyada kendini avutmaz
Beş vakitte alnı secdeye getirir kılar namaz.
Salih Altıntop (1943) Şiir: 18.12.2012
BİLESİN
Bilelim bir gün bu can bizden ayrılır
Azığın heybede var ise melekler razı kalır
Torbandakiler haram ise ahret başına yıkılır
Bilelim bir gün bu can bizden ayrılır
Sağ elinde Kur’an, sol elinde olsun sünnet
Rabilalemin bunu bil öğren dedi elbet
Allah, Peygamber yolundaysan sana eder şehadet
Bilelim bir gün bu can bizden ayrılır
Haftada bir gün Cuma durma koş camiye
Omuz omuza gıyam dur Gaffur Rahime
Cami çıkışında mücadelen var günah yok ümmete
Bilelim bir gün bu can bizden ayrılır
Bilelim bir gün bu can bizden ayrılır
İslâmi yeti hakkıyla yaşayan efendisine sarılır
Yanlış yoldan gidenin sonu cehenneme varılır
Bilelim bir gün bu can bizden ayrılır
Salih Altıntop (1943) Şiir: 11.02.2007
BEYHUDEMİ YAŞAYACAĞIZ
Gelmişsek beyhudemi yaşayacağız bu dünyada
Her sabah güneş doğar durmaz akşama batar
Elinde varsa verdin mi bir sadaka fukaraya
Gelmişsek beyhudemi yaşayacağız bu dünyada
Her gün beş vakitte ezan okunur minarelerde
İnsanın ruhu seslenir dualarla Bilâli Habeşe
Alnımız secdeye gelsin diye koşarız camilere
Gelmişsek beyhudemi yaşayacağız bu dünyada
Evvel Allah biz Müslüman’ız olamayız beynamaz
Elini haramdan çekmeyen bize yaramaz
Helâlle yaşayan İlahi huzurda daralmaz
Gelmişsek beyhudemi yaşayacağız bu dünyada
Ah bu fani dünya geniş ve aydınlık
Hep kalamasın, yaşayamazsın görünüyor mezarlık
Günahın var ise, mezarlık zifiri karanlık
Gelmişsek beyhudemi yaşayacağız bu dünyada
Büyüklenme, kibirlenme bir gün yok olursun
Rabbimin huzurunda ezilip büzülüp kahrolursun
Cehennem zebanisine yem olursun
Gelmişsek beyhudemi yaşayacağız bu dünyada
Salih Altıntop (1943) Şiir: 18.05.2006
İMAN ANAHTARI
İnsan zengin fakir olurda gider
Üzülme nafakanı kazanırsan o da yeter
Rabbim sana ne lâyık gördüyse şükür yeter
Zenginlik fakirlik bir gün yok olur gider
Konuşmaz olur o güzel konuşan dilin
Çok kazandın fakirlere zekâtını vermedin
Senin sofranda çeşit çeşit nimet fakiri düşünmedin
Kalbiyin fikri neyse değişmez öyle gider
Kalbin kilitliyse onu iman anahtarı açar
Bu dünyada zengini de fakiri de yaşar gider
Küçücük kalbi Allah diye coşanda gider
Sanma ki bu ömür böyle uzar da gider
Bir gün emellerin sona erer çaresiz
Zenginliğinde, fakirliğinde sona erer gider
Anlarsın o zaman Azrail cana gelir
Ah vah demene müsaade olmaz gider.
Salih Altıntop (1943) Şiir:14.04.2005
BÜNYAN’IN İNSANLARI
Sevgiyle, saygıyla, selamla yoğrulmuş Bünyan’ın insanları
Cana can katıyor Pınarbaşı’nın çağlayıp akan suları
Yeşeriyor mahsül veriyor bahçeleri bağları
İnsanları merttir, medenidir sarsılmaz bağları
İnsanları hoş sohbet gururla dinlenir hikayeleri
Hiç kopmaz, kopmayacak insanlık bağları
Başları hep dik onlara ciğer yedirmiş anaları
Beş vakitte secdeye gelir alınları
Aldığı görevi kaytarmadan hakkıyla yapar vazifeyi
Helâlinden kazanır haramla doldurmaz mideyi keseyi
Her zaman Allah Peygamber yolunda görür kendini
Birbirini sever sayar gösterir her türlü merhameti
Çalışır hakkıyla asla kul hakkı yemez
Haksızlığa hiç mi hiç ödün vermez
Haramla bu fani dünyada kendini avutmaz
Beş vakitte alnı secdeye getirir kılar namaz.
Salih Altıntop (1943) Şiir: 18.12.2012
BİLESİN
Bilelim bir gün bu can bizden ayrılır
Azığın heybede var ise melekler razı kalır
Torbandakiler haram ise ahret başına yıkılır
Bilelim bir gün bu can bizden ayrılır
Sağ elinde Kur’an, sol elinde olsun sünnet
Rabilalemin bunu bil öğren dedi elbet
Allah, Peygamber yolundaysan sana eder şehadet
Bilelim bir gün bu can bizden ayrılır
Haftada bir gün Cuma durma koş camiye
Omuz omuza gıyam dur Gaffur Rahime
Cami çıkışında mücadelen var günah yok ümmete
Bilelim bir gün bu can bizden ayrılır
Bilelim bir gün bu can bizden ayrılır
İslâmi yeti hakkıyla yaşayan efendisine sarılır
Yanlış yoldan gidenin sonu cehenneme varılır
Bilelim bir gün bu can bizden ayrılır
Salih Altıntop (1943) Şiir: 11.02.2007
Gelmişsek beyhudemi yaşayacağız bu dünyada
Her sabah güneş doğar durmaz akşama batar
Elinde varsa verdin mi bir sadaka fukaraya
Gelmişsek beyhudemi yaşayacağız bu dünyada
Her gün beş vakitte ezan okunur minarelerde
İnsanın ruhu seslenir dualarla Bilâli Habeşe
Alnımız secdeye gelsin diye koşarız camilere
Gelmişsek beyhudemi yaşayacağız bu dünyada
Evvel Allah biz Müslüman’ız olamayız beynamaz
Elini haramdan çekmeyen bize yaramaz
Helâlle yaşayan İlahi huzurda daralmaz
Gelmişsek beyhudemi yaşayacağız bu dünyada
Ah bu fani dünya geniş ve aydınlık
Hep kalamasın, yaşayamazsın görünüyor mezarlık
Günahın var ise, mezarlık zifiri karanlık
Gelmişsek beyhudemi yaşayacağız bu dünyada
Büyüklenme, kibirlenme bir gün yok olursun
Rabbimin huzurunda ezilip büzülüp kahrolursun
Cehennem zebanisine yem olursun
Gelmişsek beyhudemi yaşayacağız bu dünyada
Salih Altıntop (1943) Şiir: 18.05.2006
İMAN ANAHTARI
İnsan zengin fakir olurda gider
Üzülme nafakanı kazanırsan o da yeter
Rabbim sana ne lâyık gördüyse şükür yeter
Zenginlik fakirlik bir gün yok olur gider
Konuşmaz olur o güzel konuşan dilin
Çok kazandın fakirlere zekâtını vermedin
Senin sofranda çeşit çeşit nimet fakiri düşünmedin
Kalbiyin fikri neyse değişmez öyle gider
Kalbin kilitliyse onu iman anahtarı açar
Bu dünyada zengini de fakiri de yaşar gider
Küçücük kalbi Allah diye coşanda gider
Sanma ki bu ömür böyle uzar da gider
Bir gün emellerin sona erer çaresiz
Zenginliğinde, fakirliğinde sona erer gider
Anlarsın o zaman Azrail cana gelir
Ah vah demene müsaade olmaz gider.
Salih Altıntop (1943) Şiir:14.04.2005
ÖĞRETMEDİ Mİ
İslâmsız bu dünyadan zevk aldın mı?
Allah’ı unutup sefana daldın mı?
Tökezlesen ah vah anam dedin mi?
Annen baban sana İslâmiyet’i Öğretmedi mi?
Göklere yükselen apartmanların mı var?
Büklüm büklüm bacaları tüten fabrikaların mı var?
Bankalar kasalar dolusu paraların mı var?
Ölmeyecekmiş gibi seni yaşatacak doktorun mu var?
Günler geçer durmaz vızır vızır
Gençlik geçer, ihtiyarlık başlar
Siyah saçların ağarmaya başlar
Dünya ya çaktığın kazıklar sökülür bir gün
Kazandığın servetler senin mi acaba?
Bankalarda ki paralar senin mi acaba?
Hayat kısa ölüm var zekât verdin mi acaba?
Abdest alıp secdeye alnını koydun mu acaba?
Yaşadığın haşmetli ömrün biter bir gün
Sende ki o ruh seni terk edecek bir gün
İster dindar, ister beynamaz ol
İlâhi huzurda hesap verilecek bir gün
Kendine gel kendine ey deli gönül
Salih Altıntop (1943) Şiir:14.09.2005
HÂK YERİNİ BULSA
Hâk yerini bulsa, tarla duvar istemez
Hırsızlık olmasa para kasa istemez
Ey Müslüman zengin kardeşim
Sen sofranda çeşit çeşit yerken
Fakir fukara sana nasıl kahretmez
Salih Altıntop
(1943)
Büklüm büklüm giden yollar bitmiyor
Bahar yakın güneş Bünyan’a ışık vermiyor
Pınarbaşı’nın suları derya olup akıyor
Daha çiçekler açmamış Bünyan’a koku vermiyor
Ağaçlar yapraklanıp çiçek açmamış
Çayır çimenler halı olup serilmemiş
Körpe kuzular daha melememiş
Göçmen kuşlar gelip şarkı söylememiş
Bünyan küskün dağlar taşlar küskün
Her taraf kar soğuk sıkı giy üşürsün
İnsanlara, suya bir tek Taş Köprü küs değilsin
Yaylalar daha çamur havan tepip gezemezsin
Salih Altıntop (1943)
BÜNYAN’A KOKU VERMİYOR
Büklüm büklüm giden yollar bitmiyor
Bahar yakın güneş Bünyan’a ışık vermiyor
Pınarbaşı’nın suları derya olup akıyor
Daha çiçekler açmamış Bünyan’a koku vermiyor
Ağaçlar yapraklanıp çiçek açmamış
Çayır çimenler halı olup serilmemiş
Körpe kuzular daha melememiş
Göçmen kuşlar gelip şarkı söylememiş
Bünyan küskün dağlar taşlar küskün
Her taraf kar soğuk sıkı giy üşürsün
İnsanlara, suya bir tek Taş Köprü küs değilsin
Yaylalar daha çamur havan tepip gezemezsin
Salih Altıntop (1943)
ZENGİN İLE FAKİR
Fakir olarak
yaşıyorsan eğer
Fakire değer
verilmezmiş meğer
Sıhhatli bir nefes
dünya malına değer
Zenginde fakir de bir
gün karanlık mezara girer
Zenginlikte fakirlikte
Allah vergisi
Zengin varlık içinde
yaşar gelir neşesi
Fakir yokluklar içinde
hayat Çilesi
Zenginde fakir de bir
gün karanlık mezara girer
Fakirin malı mülkü
parası yok ki zekâtını versin
İnsanlar arasında
zengin değil ki sevilsin
Zenginin yanında iki
büklüm bükülürsün
Zenginde fakir de bir
gün karanlık mezara girer
Fakir gün bulur gün
yer çalışırsa eğer
Geçmiş geride kaldı
geleceğe değer ver
Hanımın çocukların
senden her şey ister
Çocuk yapmak kolay
onlar istikbal bekler
Rabbim zengine vermiş
mal mülk para
Çalışmak için durma
sende var yanına
Tekkeyi bekleyen
kavuşur sofrada çorbaya
Kafayı çalıştır iste
yalvar yüce yaradana
Salih Altıntop
(1943)
EY OĞUL
Ey oğul bir çıpkı da silip
atma anayı babayı
Onlar deneyimli bilir
dünyanın meşakkatini
Hiçbir ana baba
istemez yanlış yolda olduğunu
Ey oğul bir çıpkı da silip
atma anayı babayı
Ey oğul ana baba
esirgemez senden sevgisini
Her zaman her an
görmek ister vakur cemalini
İşte o zaman
kazanırsın, alırsın dualarını
Ey oğul bir çıpkı da silip
atma anayı babayı
Ey oğul senin fakir
fukara olduğunu istemez ana baba
Yaşantın İslâm’a uygun olsun kazandığını har vurup harman savurma
Her zaman her an fakirlikte gelir belki senin kapına
Ey oğul bir çıpkı da silip
atma anayı babayı
Ey oğul sana İslâm’ı öğrettik helâlinden yaşa
İstemezmiyiz görelim seni yüksek makamlarda
İslâm vecibelerinden ayrılma yönelt kemalini Allah’a
Ey oğul bir çıpkı da silip
atma anayı babayı
Helâlinden kazandığını har vurup müsriflik yapma
Dost bildiklerin yanında kalmaz nasihatimiz olsun sana
Suçlarsınız anayı babayı üzersiniz yapmayın Allah aşkına
Ey oğul bir çıpkı da silip
atma anayı babayı
Ey oğul sen hanımına,
hanımın sana uygun yaşayın
Şeytanı içinizden
hemen söküp atın anlayın
Hazır para çabuk biter
bütçenizi ayarlayın
Ey oğul bir çıpkı da silip
atma anayı babayı
Ey oğul kim olursanız
ana babaya öf demeyin
Etme bulma dünyası
sizde bulursunuz bunu bilin
Sık sık ziyarete gidin
ihtiyarların dualarını alın
Ey oğul bir çıpkı da silip
atma anayı babayı
Ey oğul seninde
çocuğun var sevgin nasıl ona
Doğruları konuş ne olursun
Allah aşkına
Bütün ana babalar
sevgiyle basar bağrına
Ey oğul bir çıpkı da silip
atma kulak ver anaya babaya
Bu nasihatlerim
Kulaklarında çınlasın Allah aşkına.
Salih Altıntop
(1943) Şiir: 08.02.2010
İSLÂMİYET
İslâmiyet benim ruhumda varsa
Şeytan bile yolumdan döndüremez
Yürürüm doğru yolda imanla
Şeytan bana küser yüzü bile gülmez
Hangi iblis, Müslümana arkadaş olmuş
Müslüman kardeşim iki cihana mal olmuş
İmanla itikatla dilim Kur’an okumuş
O ibliski beti benzi sararıp solmuş
O benim Kur’an’ım, izinde yürürüm
Okurum okuturum huşu ile nura bürünürüm
Kur’an’la gerçek İslamiyeti doğru yolu bulurum
Şeytana uyarsam eğer iki cihanda sürüm sürüm sürünürüm
Allah, Peygamber yolunda yürürüm ben
Aldanmam İblise ateşten vururum gem,
Allah’ın kul Peygamber’in ümmetiyim ben
Öte alemde Peygamberimden şefaat beklerim ben
Salih Altıntop
(1943) Şiir: 08.04.2008
İŞTE KÜNYEM BUDUR
Adımı sorarsan Salih Altıntop doğumum 1943
İşim emekli memur yaşı yetmiş iki kız iki oğlum var
Bir kızım iki oğlum devlet kademesinde memur
Üç numara kızım lise mezunu ev hanımıdır
Babam İstiklâl gazisi Topçu çavuşu Mehmet Altıntop
Savaş tabyalarında bir ayağı oldu topal
Anam on iki yılasker yolu bekleyen Osmanlı kadını Tenzile
Bizler Kayseri İlinin güzide ilçesi Bünyan sakiniyiz
Kendim şair ruhlu, kendi halinde bir insanım
Boş zamanlarımda şiirler yazar dururum
Bu güne kadar 1018 adet uslu kağıtlarıma şiir yazdım
Şiirlerimi okuyup beğeneceğinizi tahmin ediyorum
Şiirlerimin yüzde doksanında Allah Peygamber din İslâm geçer
Şiirlerimi yabana atmayın öğütlü nasihatlidir
Ömrüm Oldukça şiir yazmaya devam edeceğim
Ben ölür giderim ama şiirlerim sizlere hatıra kalır
Salih Altıntop 10.02.2013
GÖRMEYELİ
Görmeyeli yıllar oldu
Dağlarda ki laleler soldu mu?
Hasretin bana dert oldu
Gözlerime boncuk boncuk yaş doldu
Şarkı söyleyerek gittiğim yerler
Gözen sesin membağından
Pınarbaşı’nın berrak suyu
Gülerek kaynar kazanımızda Bünyan’ım
Her zaman aklımdan çıkmaz hayalin
Çok oldu eşi dostu ziyaret edemedim
Mezardakilere dualarım Fatihalarım
Bünyansız yaşayan bir ölü gibiyim
Gençlikte keven için giderdik dağlara
Üzüm kesmek için varırdık bağlara
Konvoyun bir ucu Bünyan’da bir ucu bağlarda
Pekmez kaynar dumanlar yükselir havaya
Büngüldekten Veli Evinden
Sular fışkırır Pınarbaşı dağından
Bahçelerinden bağlarından
Şarkılar söylenir Bünyan’da
Salih Alıntop (Şiir: 02.12.2010)
GERGEMENİN ÇAMANLARI
Gergeme’nin önünden akar sular
Manzarası güzel her tarafa bakar
Misafiri eksik olmaz çok olur
Gergeme’nin çamanları dillere destan olur
Gez dolaş güllü Bünyan’ı
Üzüm verir şeşe bağları
Dillere destan olmuş
Gergeme’nin çamanları
Al yanaklı gergemenin kızları
Dünyaya ün yapmış Bünyan’nın halıları
Suyumuz kireçli eritir kireboluları
Ye iştah açar gergemenin çamanları
Salih Altıntop (şiir: 11.02.2012)
BEN ÖLEYİM
Doğduk büyüdük geldik evlenme çağına
Allah yazdı girdik evlilik bağına
Baktık o tarafa bu tarafa fani dünya boşuna
Dünyasını değiştirenleri görüyoruz musalla taşında
Ölümü düşündükçe akıl kalmıyor başta
Bir lokma ekmek için koştuk o tarafa bu tarafa
Biliyoruz bir gün Azrail’de gelecek bizimde kapıya
Yarabbi benim canımı al hanımın canı daha sonraya
Hanım benden önce ölürse zefil perişan olurum
Evimin kapısını kimse açmaz kahreder ağlarım
Yar başka imiş kaderime yanar bağrıma taş basarım
Yarabbi benim canımı al hanımın canı daha sonraya
Bu dünyanın hali idaresi bir başka
Öte alemi düşündükçe elime alıyorum maşa
Fani dünyanın hikmetli ilâhisi olacak burada
Yarabbi benim canımı al hanımın canı daha sonraya
Hanım ölürse benim haneye sinek bile girmez
Bu can çocukların evinde bile rahat edemez
Oğlun kızın razı olsa bile, gelin kalsın diyemez
Yarabbi benim canımı al hanımın canı daha sonraya
Varsan otursan oğluyun kızıyın evine
Birkaç gün geçince bakmazlar bile yüzüne
Kıymeti olmaz emekli maaşını versen ellerine
Yarabbi benim canımı al hanımın canı daha sonraya
Hanımın, hanım arkadaşları çok olur gelir evine
Ev temiz mis gibi her şeyi yerli yerince
Ara sıra gider oğlunun kızının evine
Maaşı bize versin diye dört gözle bakarlar ellerine
Ey hanım otur rahat et eviyin köşesinde
Seni ziyarete gelenler sarılsın öpsün ellerine
Gidersen ziyaretlerine kısa olsun kulak ver sözlerime
Uzun kalırsan yerin olmaz yerilirsin düşersin dillerine
Salih Altıntop Şiir: 12.08.2010
SALI PAZARI
Her haftanın salı günleri
Bünyan'da kurulur pazar yeri
Asırlarca bu kültür gelir beri
Pazara gelir köylünün alın teri
Alınır nimetler sofradır yeri
İki geçe kurulur pazar yeri
Çeşit çeşit süslenir tezgah üzeri
Baka baka zevk alır insanın gözleri
Yüksek sesle bağrışmaları duyar insan kulakları
İhtiyaçlarını alamayanın yanar yüreği
Bünyan çok güzel süslenir pazar yeri
Batman batman satılır salamur basma peyniri
Bir başka güzeldir sofra üzerindeki yeri
Yiyenlerin vücudu hem sağlam hem diri
Hastalıklar gelemez kalır geri
Bünyan'da görüyoruz asil kimliğimizi
Atalarımızdan aldık onur dersimizi
Ruhumu seslendirir bağrışma sesleri
Gıdalarla doldururuz evimizi hemde soframızı
Alacağız, yiyeceğiz, yolda mı bulduk canımızı
Köyden kentten gelir dizilir pazarcılar
Seymen gibi baka baka gider alıcılar
İhtiyaçlar alınır dolar çantalar
Renk renk asılı çeşit çeşit etekler kazaklar
Alınan yeni yeni giysilerle sevinir çocuklar.
Salih Altıntop Şiir: 27.01.2010
TARİH KOKUYOR KAYABAŞI
Kayabaşı Bünyan’ın ortası
Eteği aşıkların ovası, üstü yaylası
Mercimek dağı anası, Koramaz babası
Çabıtlı çalı kız kardeşi başında yazması
Ağbayır göz kırpıp bakıyor Kayabaşıyla
Kayabaşı âşık olmuş ayna tutuyor sana
Bekârlık başa bela neye yarar sevgili olmayınca
Sessiz sessiz yanar tutuşur sevdalı Ağbayır’a
Dizgeme dağından bak kayabaşı karşında
Hazırola geçer selâm gönderir sana
Vatan olmuş, yurt yuva olmuş bir çok cana
Mağaraları tarih kokuyor varırsan oralara
Kayabaşı eteğinde Yenice Mahallesi
Yükseklerden şarkı söyler akar şelâlesi
Salını salını gider sulanır Kayseri ovası
Gittiği yerlere bereket verir Pınarbaşı’nın suları
Karşıda Cumhuriyet, Sağlık Mahallesi
Dur durak bilmez duyulur bülbül sesleri
Akşamları söylenir Dedekorkut Deli Dumrul hikâyesi
Acep kurulurmola Kayabaşı’na turistik tesisleri
Geziyorum Bünyan'ın güzel güzel yollarında
Aşık oldum Kayabaşı'nın taşına toprağına
Binbir çeşit irili ufaklı mağarasına
Kayabaşım ölümüne seviyorum basarım seni bağrıma
Bayılıyorum senin yükseklerde som kayana
Mağaraların bir başka tarih neler anlatıyor bir baksana
Atalarımız ev yapmışlar Kayabaşı'nın yamacına
Ah gençlik ah gezip oynardık bu tarihi mağaralarda
Kayabaşım senin güzelliğin başka havan başka
Yücelerine çıkınca ah edip seyrederim Bünyan'ım sana
Adım adım, karış karış gezer bakarım mağaralarına
Kayabaşı'nı görünce ruhum seslenir gelirim aşka.
Salih Altıntop
İHTİYARLIK
İhtiyarlık yapıştı yakamdan
Ağrıyor yürüyemiyorum ayaklarımdan
Uzun yolculuktan geldim kalkamıyorum yataktan
Gözlerimin feri gitti yaş kalmadı ağlamaktan
El attı ayrılmıyor benim sofradan
Ses gelmiyor artık çataldan kaşıktan
Her tarafım ağrıyor gitmiyor benim kapıdan
Bana sadık arkadaş oldu usandım şu ilaçlardan
Ne olursun gitmeseydin gençlik benden
Anlamıyorsun değil mi beni kendine uşak etmeden
Beni iğneleyip kalçalarımı delmeden
Al benim canımı al daha fazla acı çekmeden.
Salih Altıntop (1943) Şiir: 04.12.2010
UNUTAMAM BÜNYAN'IM SENİ
Unutamam seni ruhumdasın
Mezarımda bile bana lazımsın
Kayabaşınla, Şahsenemle
Her zaman rüyamdasın Bünyan'ım
İlçeler içinde bir tanesin
Damarımda dolaşan kanımsın
Gez dolaş Pınarbaşı'nı çok seversin
Toprağınla taşınla can gibisin Bünyan'ım
Dağlarında açan lale, çiğdem gibisin
Rengarenk giyinmiş kızlar gibisin
Suyun temiz, havan temiz melek gibisin
Gönül verdiğim vatanımsın Bünyan'ım
Dağlarında ormanlarını yok ettik
Kesip getirip evimize örtü ettik
Soğuklarda tandırımızda yaktık
Saçlarını tıraş edip yeşilliğini yok ettik Bünyan'ım
Bünyan'ım affet bizi sana karşı mahcubuz
İşimiz ağaç dikmek değil, dikileni yok ederiz
Kimse kusura bakmasın doğruları söyleriz
Altıntop'un ciğeri paslandı neyleyim.
Salih Altıntop (1943) Şiir: 29.02.2012
CAMİ-İ KEBİR
Cami-i Kebir tarihi bir mahalle
İnsanları medenidir selam verir birbirine
Büyükler sevgi gösterir bunlar küçük diye
Bu kültür bize yeter Allah'ın izniyle
Cami-i Kebir Camisi Alaeddin Keykubattan gelir bize
Tarihi yazılı giriş kapısının üzerindeki kitabesinde
Camiyi yaptıran yapanlara emeği geçenlere
Eller havada dualar edilir o muhteremlere
Caminin minaresi göklere uzanır
Ezan okuyan namaz kılan sevabını alır
Camimiz tarihi bir eser o günden bu güne uzanır
Camide namaz kılan huşu ile huzu bulur
Salih Altıntop(1943) Şiir:12.02.2012
SÖZÜMÜ ATMA YABANA
Dinleyin sözümü atmayın yabana
Bu gün bana, belki yarında gelir senin başına
Hanımın öldüyse varma oğluyun kızıyın yanına
Evin varsa otur oturduğun makam da
Kümesini değişme sakın saraylara
Allah’a tespih ederim ki ömrün varsa yaşarsın
Gençliğinde dağlar, taşları koşarak aşarsın
Bu böyle bende kalır deme ihtiyarlık gelince anlarsın
Görürdün çevrende ki ihtiyarları hiç umursamazdın
Ya Allah Bismillâh ömrün varsa her şeyi öğrenirsin
Hep böyle genç kalırım dersin ihtiyarlığı düşünmezsin
Çevrende üç ayağa binenleri aklına bile getirmezsin
Zamanın gelince yetkin meyve gibi sende dibine düşersin.
Gençliğinde şakır şakır şakırdandı o tatlı dilin
Simsiyah saçların kaytan bıyıkların, nur gibi yüzlerin
Bu güzellik hep bende böyle kalacak sanırdın
Bir gün bakarsın kırış kırış yüzlerin, dermansız dizlerin olmuş senin
İhtiyarlıkta evinde hanımın varsa gül gibi kokar
Hanımın ölmüş ise evin diken olur sana batar
Gözlerin dört duvara bakar, duvarlar sana bakar
Sakın çocuklarıyın yanına gitme acı sözleri seni yakar
Yaşıyormusun gençlikde, ihtiyarlıkda Hüdadan
Rabbim ne yazmışsa arnına o gelir baştan
İslâmiyete sıkı sarıl, vecibelerini yap ölüm olmadan
Allah’a Peygambere, kur’ana sıkı sarıl öte aleme varmadan
Salih Altıntop (1943) Şiir: 15.01.2012
BÜNYAN
Bünyan’ın suları yukarıdan akar
Koyun kuzusunu fakılar yaylasında arar
Şahinler, kartallar Kayabaşına konar
Tarihler seni yazar Bünyan’ım
Bünyan’ın ortasından Bük Deresi geçer
Kayabaşı’nın güzelliği Bünyan’a yeter
Gel Bünyan’a hangi kapıyı çalsan misafir eder
Bu şan bu şeref Bünyanlıya yeter
Bünyan’ın kenarından Malatya yolu geçer
İnsanları merttir yiğittir yardımı çok sever
Kayseri yakındır gençleri çalışmaya gider
Pınarbaşı’nın güzelliği sana yeter Bünyan’ım
Bünyan’da bir fabrikamız vardı satıldı
Bünyan’ın gençleri ateş oldu yandı
Bünyan’da iş yeri az Kayseri’ye dayandı
Bünyan’da şahin olanlar avını başka yerlerde avladı
Canım cananım Bünyan emekliler cenneti
Onlarda bu dünyadan göçü çekerlerse ne olacak hali
İhtiyarlar gençleri tanımıyor olmuş Kayserili
Ozan Salih hüzünleniyor besbelli
Salih Altıntop (1943) Şiir: 18.01.2012
BÜNYAN’DA YAŞAM
Dağdan keven demirölçe kesilir
Şelek yapılır evlere getirilir
Anam her gün tandır yakar tüttürülür
Taze ekmekle yemekler mideye indirilir
Evvelce soba nadir evlerde bulunur
Tandır közünün üstüne iskemle kurulur
Mitil altında toplu olarak yatılır
Diz ağrısı romatizma kapıdan kovulur
Evin tavanı ağaçlı üstü toprakla örtülü
Sandıkta çeşitli pekmezler düzülü
Kepçe kepçe içenin bedeni güçlü
Bünyan’ın eski kültürü bu dünyanın gülü
Yoğurtla ye pekmezi al tadını
Üşümezsin gez karlı dağları
Rabbim bizim için yaratmış bağları
Pekmez yiyenin al kırmızı yanakları
Güz mevsiminde bağları bozmaya varırsın
Bir hafta durmadan pekmez kaynatırsın
Güğümlere doldurup eşekle Bünyan’a taşırsın
Kış için üzümleri tavana asarsın
Bağı bozup gelirsin eve
Pekmezleri ayrı ayrı korsun küplere
Pekmez şifadır bütün dertlere
Pekmez yiyenin sırtı gelmez yere
Her bağda alençik var tütün çıkar
Horhordan sular sohranarak akar
İçi Bünyan’ı, dışı Gergeme’yi yakar
Kazanlar neşeli pekmezler kaynar.
Salih Altıntop (1943) Şiir: 03.02.2011
Çipilli suyu beş yerde akardı çeşmesi
Tarihi çeşmemiz yok oldu duydun mu?
Çipilli suyunun kaptajı vardı
Belediye tarafından satıldı duydun mu?
Çipilli bize atalarımızdan emanetti
Çeşmeler yok oldu duyulmuyor su sesi
Çipilli suyunun kursağımızda kaldı lezzeti
Bundan sonra çipilli suyu akmayacak duydun mu?
Mahallelerde içi su dolu haftlar vardı
Çamaşır yıkardı mahalle kadınları
Her evin hayvanları sulanırdı
Şimdi yerlerinde yeller esiyor duydun mu?
Bük deresi üzerinde tarihi taş köprü vardı
Yanına betondan ek köprü yapıldı
Taşköprü’nün kitabesi kapandı
Taşköprü’nün ismi unutuldu duydun mu?
Her mahallede seten vardı
Hedik olan buğdaylar kepertilirdi
Öküzler boyunduruğa bağlanıp dönerdi
Bu kültürümüzde unutuldu duydun mu?
Her mahallede bulgur sohusu vardı
Gençler sıra sıra dizilip tokmaklardı
Emeği geçenlere helva üzüm ikram edilirdi
Bu kültürümüzde unutuldu duydun mu?
Her mahallede erkek odası vardı
Her sabah şömineler yakılırdı
İhtiyarlar sıra sıra ocak başında
Kızmış ekmekle basma peynir yenmesi unutuldu duydun mu?
Akşamları mahalle odasında toplanırdık
Yaşlılar harp anılarını heyecanla anlatırdı
Pür dikkat ona adepte olurduk
Artık odalar yok anılar unutuldu duydun mu?
Yine başka bir gün aynı mahalle odasında
Battalgazi, Genç Osman romanları okunurdu
Hikayelerle masallarla güzel geceler olurdu
Ah o eski günler yok şimdi unutuldu duydun mu?
Evvelce öküzlerle, atlarla çiftçilik yapılırdı
Günlerce tarlalar sürülür herk edilirdi
Son güzde tarlaya tohumlar ekilirdi
Traktör icat oldu öküzler yok oldu duydun mu?
Ekinler tırpanla biçilip yığın yapılırdı
Kağnıların cızıltısı ile harmana taşınırdı
Sarı sıcak altında saplar saman edilirdi
Şimdi düven işi de bitti duydun mu?
Akşam olup harmandan eve gelirken
Mis gibi yemek kokuları gelir di duydun mu?
Sofradaki yemeklere kaşıklar atılırdı
Evleme çağına gelen gençler
Pilavın ortasına kaşık diker kaçardı
Bunların hepsi hayal oldu duydun mu?
Son füzde harmandan kalkılırdı
Bağlar bostanlar bozulurdu
Sandıklar ambarlar gıdalarla dolardı
Şimdi hormonsuz gıdamız kalmadı duydun mu?
Kışın toplu kızaklar kayılırdı
Topaçlar çevrilip birincilik alınırdı
Damlarda aşıklar cami damlarında oyunlar oynanırdı
Şimdi insanlar iş aş peşinde bunlar unutuldu duydun mu?
Evvelce çarşı ortasında sinsin oynanırdı
Yanan ateş etrafında perdah atılırdı
Sırası ile evlerde arabaşı telteli yapılırdı
Şimdi bunların hepsi unutuldu duydun mu?
Eskiden üç gün üç gece düğün yapılırdı
Semah almak için kız evine gidilirdi
Çerez, baklava, börek kete dağıtılırdı
Bu kültürümüz ile halaylar unutuldu duydun mu?
Çalgıcılar önde seymenler arkada
Gelin en arkada yaya olarak getirilirdi
Taksiler icat oldu seymenin yerini aldı
Altıntop’un ciğeri ot gibi yanıyor duydun mu?
Kış yakıtı için eşeklerle dağa gidilirdi
Keven, demirölçe yığın yığın kesilirdi
Şelek yapılıp eşeklere yüklenirdi
Eve geldiğimizde anamız kaygana pişirirdi
Bunların hepsi unutuldu duydun mu?
Bazı evlerde boğa yetiştirilirdi
Meydanda boğalar vuruşturulacak diye
Tellal ilanla vatandaşa duyururdu
Bu kültürde yok oldu duydun mu?
Taş köprü yanında güreş yapılırdı
Pehlivanlar kıspet giyer perdah atardı
Kıran kırana güreşler yapılırdı
Bunlarda unutuldu duydun mu?
Salih Altıntop (1943) Şiir: 21.03.2013
SANA GELECEĞİM BÜNYAN’IM
Yine aklıma düştü gurbet elde sıla
Mektup yazdım tez gider mi ola
Ağlayan anama merhem olur mu diye
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Yıllarca ayrı kaldım anadan babadan
Haber yok kardeşten bacıdan
Özür diliyorum mezardaki yatanlardan
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Bende garibim ellerin vatanında
Arkam yok çiğnenirim ayak altında
Ben gurbette dostlar Bünyan’da
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Hasta olsam bakanım yok
Benim karnım aç herkesinki tok
Başucumda su verenim bile yok
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Herkes elele kol kola neşe onlarda geziyor
Benim küçücük kalbime zehirli oklar saplanıyor
Bir gün görmedim ciğerim yangın gözlerim ağlıyor
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Herkes vatanında ben ise gurbette
Bu günler geçer bir gün elbette
Namerdim bu sene ziyaretine gelmezsem eğer
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Amcam oğlu Şakir Altıntop ailevi nedenlerle çok küçük yaşlarda Bünyan’ı terk edip İstanbul’a gider. Askerlik görevini yaptıktan sonra tekrar İstanbul’u mekan tutar. Çalışır çabalar kendi imkanları ile evlenir. Evlilikleri kısa sürüp ayrılırlar.
Tekrar bir bayanla evlenir, karı koca Almanya’ya gider, orada uzun yıllar çalıştıktan sonra tekrar Türkiye’ye dönüş yaparlar. İstanbul’da üç adet ev alıp oraya yerleşirler.
Bünyan’a gelmeyişleri uzun yıllara dayanır. Annesinin rahatsızlığı nedeniyle Bünyan’a teşrif buyurup dünya gözü ile biricik annesini görüp sarılıp hasret giderirler. Hem annesi, hem babası, hem kendisi ve hanımı Bünyan’dan öte aleme intikal ederler. Ruhları şad olsun. Mekanları cennet olsun Amin. Amcan Oğlu Salih Altıtop.
Bu Şiiri Amcam oğlu Şakir Altıntop’a ithaf ediyorum. 30.01.2011
İŞTE KÜNYEM BUDUR
Adımı sorarsan Salih Altıntop doğumum 1943
İşim emekli memur yaşı yetmiş iki kız iki oğlum var
Bir kızım iki oğlum devlet kademesinde memur
Üç numara kızım lise mezunu ev hanımıdır
Babam İstiklâl gazisi Topçu çavuşu Mehmet Altıntop
Savaş tabyalarında bir ayağı oldu topal
Anam on iki yılasker yolu bekleyen Osmanlı kadını Tenzile
Bizler Kayseri İlinin güzide ilçesi Bünyan sakiniyiz
Kendim şair ruhlu, kendi halinde bir insanım
Boş zamanlarımda şiirler yazar dururum
Bu güne kadar 1018 adet uslu kağıtlarıma şiir yazdım
Şiirlerimi okuyup beğeneceğinizi tahmin ediyorum
Şiirlerimin yüzde doksanında Allah Peygamber din İslâm geçer
Şiirlerimi yabana atmayın öğütlü nasihatlidir
Ömrüm Oldukça şiir yazmaya devam edeceğim
Ben ölür giderim ama şiirlerim sizlere hatıra kalır
Salih Altıntop 10.02.2013
GÖRMEYELİ
Görmeyeli yıllar oldu
Dağlarda ki laleler soldu mu?
Hasretin bana dert oldu
Gözlerime boncuk boncuk yaş doldu
Şarkı söyleyerek gittiğim yerler
Gözen sesin membağından
Pınarbaşı’nın berrak suyu
Gülerek kaynar kazanımızda Bünyan’ım
Her zaman aklımdan çıkmaz hayalin
Çok oldu eşi dostu ziyaret edemedim
Mezardakilere dualarım Fatihalarım
Bünyansız yaşayan bir ölü gibiyim
Gençlikte keven için giderdik dağlara
Üzüm kesmek için varırdık bağlara
Konvoyun bir ucu Bünyan’da bir ucu bağlarda
Pekmez kaynar dumanlar yükselir havaya
Büngüldekten Veli Evinden
Sular fışkırır Pınarbaşı dağından
Bahçelerinden bağlarından
Şarkılar söylenir Bünyan’da
Salih Alıntop (Şiir: 02.12.2010)
GERGEMENİN ÇAMANLARI
Gergeme’nin önünden akar sular
Manzarası güzel her tarafa bakar
Misafiri eksik olmaz çok olur
Gergeme’nin çamanları dillere destan olur
Gez dolaş güllü Bünyan’ı
Üzüm verir şeşe bağları
Dillere destan olmuş
Gergeme’nin çamanları
Al yanaklı gergemenin kızları
Dünyaya ün yapmış Bünyan’nın halıları
Suyumuz kireçli eritir kireboluları
Ye iştah açar gergemenin çamanları
Salih Altıntop (şiir: 11.02.2012)
BEN ÖLEYİM
Doğduk büyüdük geldik evlenme çağına
Allah yazdı girdik evlilik bağına
Baktık o tarafa bu tarafa fani dünya boşuna
Dünyasını değiştirenleri görüyoruz musalla taşında
Ölümü düşündükçe akıl kalmıyor başta
Bir lokma ekmek için koştuk o tarafa bu tarafa
Biliyoruz bir gün Azrail’de gelecek bizimde kapıya
Yarabbi benim canımı al hanımın canı daha sonraya
Hanım benden önce ölürse zefil perişan olurum
Evimin kapısını kimse açmaz kahreder ağlarım
Yar başka imiş kaderime yanar bağrıma taş basarım
Yarabbi benim canımı al hanımın canı daha sonraya
Bu dünyanın hali idaresi bir başka
Öte alemi düşündükçe elime alıyorum maşa
Fani dünyanın hikmetli ilâhisi olacak burada
Yarabbi benim canımı al hanımın canı daha sonraya
Hanım ölürse benim haneye sinek bile girmez
Bu can çocukların evinde bile rahat edemez
Oğlun kızın razı olsa bile, gelin kalsın diyemez
Yarabbi benim canımı al hanımın canı daha sonraya
Varsan otursan oğluyun kızıyın evine
Birkaç gün geçince bakmazlar bile yüzüne
Kıymeti olmaz emekli maaşını versen ellerine
Yarabbi benim canımı al hanımın canı daha sonraya
Hanımın, hanım arkadaşları çok olur gelir evine
Ev temiz mis gibi her şeyi yerli yerince
Ara sıra gider oğlunun kızının evine
Maaşı bize versin diye dört gözle bakarlar ellerine
Ey hanım otur rahat et eviyin köşesinde
Seni ziyarete gelenler sarılsın öpsün ellerine
Gidersen ziyaretlerine kısa olsun kulak ver sözlerime
Uzun kalırsan yerin olmaz yerilirsin düşersin dillerine
Salih Altıntop Şiir: 12.08.2010
SALI PAZARI
Her haftanın salı günleri
Bünyan'da kurulur pazar yeri
Asırlarca bu kültür gelir beri
Pazara gelir köylünün alın teri
Alınır nimetler sofradır yeri
İki geçe kurulur pazar yeri
Çeşit çeşit süslenir tezgah üzeri
Baka baka zevk alır insanın gözleri
Yüksek sesle bağrışmaları duyar insan kulakları
İhtiyaçlarını alamayanın yanar yüreği
Bünyan çok güzel süslenir pazar yeri
Batman batman satılır salamur basma peyniri
Bir başka güzeldir sofra üzerindeki yeri
Yiyenlerin vücudu hem sağlam hem diri
Hastalıklar gelemez kalır geri
Bünyan'da görüyoruz asil kimliğimizi
Atalarımızdan aldık onur dersimizi
Ruhumu seslendirir bağrışma sesleri
Gıdalarla doldururuz evimizi hemde soframızı
Alacağız, yiyeceğiz, yolda mı bulduk canımızı
Köyden kentten gelir dizilir pazarcılar
Seymen gibi baka baka gider alıcılar
İhtiyaçlar alınır dolar çantalar
Renk renk asılı çeşit çeşit etekler kazaklar
Alınan yeni yeni giysilerle sevinir çocuklar.
Salih Altıntop Şiir: 27.01.2010
TARİH KOKUYOR KAYABAŞI
Kayabaşı Bünyan’ın ortası
Eteği aşıkların ovası, üstü yaylası
Mercimek dağı anası, Koramaz babası
Çabıtlı çalı kız kardeşi başında yazması
Ağbayır göz kırpıp bakıyor Kayabaşıyla
Kayabaşı âşık olmuş ayna tutuyor sana
Bekârlık başa bela neye yarar sevgili olmayınca
Sessiz sessiz yanar tutuşur sevdalı Ağbayır’a
Dizgeme dağından bak kayabaşı karşında
Hazırola geçer selâm gönderir sana
Vatan olmuş, yurt yuva olmuş bir çok cana
Mağaraları tarih kokuyor varırsan oralara
Kayabaşı eteğinde Yenice Mahallesi
Yükseklerden şarkı söyler akar şelâlesi
Salını salını gider sulanır Kayseri ovası
Gittiği yerlere bereket verir Pınarbaşı’nın suları
Karşıda Cumhuriyet, Sağlık Mahallesi
Dur durak bilmez duyulur bülbül sesleri
Akşamları söylenir Dedekorkut Deli Dumrul hikâyesi
Acep kurulurmola Kayabaşı’na turistik tesisleri
Geziyorum Bünyan'ın güzel güzel yollarında
Aşık oldum Kayabaşı'nın taşına toprağına
Binbir çeşit irili ufaklı mağarasına
Kayabaşım ölümüne seviyorum basarım seni bağrıma
Bayılıyorum senin yükseklerde som kayana
Mağaraların bir başka tarih neler anlatıyor bir baksana
Atalarımız ev yapmışlar Kayabaşı'nın yamacına
Ah gençlik ah gezip oynardık bu tarihi mağaralarda
Kayabaşım senin güzelliğin başka havan başka
Yücelerine çıkınca ah edip seyrederim Bünyan'ım sana
Adım adım, karış karış gezer bakarım mağaralarına
Kayabaşı'nı görünce ruhum seslenir gelirim aşka.
Salih Altıntop
İHTİYARLIK
İhtiyarlık yapıştı yakamdan
Ağrıyor yürüyemiyorum ayaklarımdan
Uzun yolculuktan geldim kalkamıyorum yataktan
Gözlerimin feri gitti yaş kalmadı ağlamaktan
El attı ayrılmıyor benim sofradan
Ses gelmiyor artık çataldan kaşıktan
Her tarafım ağrıyor gitmiyor benim kapıdan
Bana sadık arkadaş oldu usandım şu ilaçlardan
Ne olursun gitmeseydin gençlik benden
Anlamıyorsun değil mi beni kendine uşak etmeden
Beni iğneleyip kalçalarımı delmeden
Al benim canımı al daha fazla acı çekmeden.
Salih Altıntop (1943) Şiir: 04.12.2010
UNUTAMAM BÜNYAN'IM SENİ
Unutamam seni ruhumdasın
Mezarımda bile bana lazımsın
Kayabaşınla, Şahsenemle
Her zaman rüyamdasın Bünyan'ım
İlçeler içinde bir tanesin
Damarımda dolaşan kanımsın
Gez dolaş Pınarbaşı'nı çok seversin
Toprağınla taşınla can gibisin Bünyan'ım
Dağlarında açan lale, çiğdem gibisin
Rengarenk giyinmiş kızlar gibisin
Suyun temiz, havan temiz melek gibisin
Gönül verdiğim vatanımsın Bünyan'ım
Dağlarında ormanlarını yok ettik
Kesip getirip evimize örtü ettik
Soğuklarda tandırımızda yaktık
Saçlarını tıraş edip yeşilliğini yok ettik Bünyan'ım
Bünyan'ım affet bizi sana karşı mahcubuz
İşimiz ağaç dikmek değil, dikileni yok ederiz
Kimse kusura bakmasın doğruları söyleriz
Altıntop'un ciğeri paslandı neyleyim.
Salih Altıntop (1943) Şiir: 29.02.2012
CAMİ-İ KEBİR
Cami-i Kebir tarihi bir mahalle
İnsanları medenidir selam verir birbirine
Büyükler sevgi gösterir bunlar küçük diye
Bu kültür bize yeter Allah'ın izniyle
Cami-i Kebir Camisi Alaeddin Keykubattan gelir bize
Tarihi yazılı giriş kapısının üzerindeki kitabesinde
Camiyi yaptıran yapanlara emeği geçenlere
Eller havada dualar edilir o muhteremlere
Caminin minaresi göklere uzanır
Ezan okuyan namaz kılan sevabını alır
Camimiz tarihi bir eser o günden bu güne uzanır
Camide namaz kılan huşu ile huzu bulur
Salih Altıntop(1943) Şiir:12.02.2012
SÖZÜMÜ ATMA YABANA
Dinleyin sözümü atmayın yabana
Bu gün bana, belki yarında gelir senin başına
Hanımın öldüyse varma oğluyun kızıyın yanına
Evin varsa otur oturduğun makam da
Kümesini değişme sakın saraylara
Allah’a tespih ederim ki ömrün varsa yaşarsın
Gençliğinde dağlar, taşları koşarak aşarsın
Bu böyle bende kalır deme ihtiyarlık gelince anlarsın
Görürdün çevrende ki ihtiyarları hiç umursamazdın
Ya Allah Bismillâh ömrün varsa her şeyi öğrenirsin
Hep böyle genç kalırım dersin ihtiyarlığı düşünmezsin
Çevrende üç ayağa binenleri aklına bile getirmezsin
Zamanın gelince yetkin meyve gibi sende dibine düşersin.
Gençliğinde şakır şakır şakırdandı o tatlı dilin
Simsiyah saçların kaytan bıyıkların, nur gibi yüzlerin
Bu güzellik hep bende böyle kalacak sanırdın
Bir gün bakarsın kırış kırış yüzlerin, dermansız dizlerin olmuş senin
İhtiyarlıkta evinde hanımın varsa gül gibi kokar
Hanımın ölmüş ise evin diken olur sana batar
Gözlerin dört duvara bakar, duvarlar sana bakar
Sakın çocuklarıyın yanına gitme acı sözleri seni yakar
Yaşıyormusun gençlikde, ihtiyarlıkda Hüdadan
Rabbim ne yazmışsa arnına o gelir baştan
İslâmiyete sıkı sarıl, vecibelerini yap ölüm olmadan
Allah’a Peygambere, kur’ana sıkı sarıl öte aleme varmadan
Salih Altıntop (1943) Şiir: 15.01.2012
BÜNYAN
Bünyan’ın suları yukarıdan akar
Koyun kuzusunu fakılar yaylasında arar
Şahinler, kartallar Kayabaşına konar
Tarihler seni yazar Bünyan’ım
Bünyan’ın ortasından Bük Deresi geçer
Kayabaşı’nın güzelliği Bünyan’a yeter
Gel Bünyan’a hangi kapıyı çalsan misafir eder
Bu şan bu şeref Bünyanlıya yeter
Bünyan’ın kenarından Malatya yolu geçer
İnsanları merttir yiğittir yardımı çok sever
Kayseri yakındır gençleri çalışmaya gider
Pınarbaşı’nın güzelliği sana yeter Bünyan’ım
Bünyan’da bir fabrikamız vardı satıldı
Bünyan’ın gençleri ateş oldu yandı
Bünyan’da iş yeri az Kayseri’ye dayandı
Bünyan’da şahin olanlar avını başka yerlerde avladı
Canım cananım Bünyan emekliler cenneti
Onlarda bu dünyadan göçü çekerlerse ne olacak hali
İhtiyarlar gençleri tanımıyor olmuş Kayserili
Ozan Salih hüzünleniyor besbelli
Salih Altıntop (1943) Şiir: 18.01.2012
BÜNYAN’DA YAŞAM
Dağdan keven demirölçe kesilir
Şelek yapılır evlere getirilir
Anam her gün tandır yakar tüttürülür
Taze ekmekle yemekler mideye indirilir
Evvelce soba nadir evlerde bulunur
Tandır közünün üstüne iskemle kurulur
Mitil altında toplu olarak yatılır
Diz ağrısı romatizma kapıdan kovulur
Evin tavanı ağaçlı üstü toprakla örtülü
Sandıkta çeşitli pekmezler düzülü
Kepçe kepçe içenin bedeni güçlü
Bünyan’ın eski kültürü bu dünyanın gülü
Yoğurtla ye pekmezi al tadını
Üşümezsin gez karlı dağları
Rabbim bizim için yaratmış bağları
Pekmez yiyenin al kırmızı yanakları
Güz mevsiminde bağları bozmaya varırsın
Bir hafta durmadan pekmez kaynatırsın
Güğümlere doldurup eşekle Bünyan’a taşırsın
Kış için üzümleri tavana asarsın
Bağı bozup gelirsin eve
Pekmezleri ayrı ayrı korsun küplere
Pekmez şifadır bütün dertlere
Pekmez yiyenin sırtı gelmez yere
Her bağda alençik var tütün çıkar
Horhordan sular sohranarak akar
İçi Bünyan’ı, dışı Gergeme’yi yakar
Kazanlar neşeli pekmezler kaynar.
Salih Altıntop (1943) Şiir: 03.02.2011
TANDIR YEMEKLERİ
Tandır başında dünyaya gözümüzü açtık biz
Odunu, tezeği, keveni, demirölçeği baş yakıt olarak biliriz biz
O tarihte kalorifer nedir görmedik bilmeyiz biz
Tandır başında büyüdük elleri ayakları çatlak olan biz
Her gün tandır yanar yemek pişer ekmek yapılır
Tandır közünde omalı kuru fasulye, mercimek çalması
Boranıyı damak tadıyla sofra etrafında yeriz biz
Sobalı odamızda var misafir geldiğinde yakarız biz
Şimdiki çocuklar tandırı görmedi ne bilsin bilmezler
Tandır üzerine iskemle üstüne konur yün mitiller
Anne baba çocuklar tandır etrafında sıcacık yatarlar
Diz ağrısı romatizmayı kapıdan kovarlar
Şimdiki çocuklar isli tavanı görmedi ne bilsinler
Kimse kimseyi tanımaz kaloriferli daire içindeler
Bizim zamanımızda tandır yandı mı komşular gelir başına
İmece usulü kullanırlar o güzelim canım tandırı
Tandır yemeklerinin tadı bambaşka olur
Akşamları çömlek içinde yemek sofraya konur
Çanak içinde ki yemeğe iştahla çalınır kaşıklar
Gadasını aldığım tandır yemeklerine can dayanır mı?
Gurban olduğum tandır yemekleri olsa da yesek
Ayva yaprağından çayımızı yudum yudum içsek
Toprak damlarda o canım yiyecekleri felfeli olarak yesek
Dualarla geçmişlerimizin ruhuna değse desek.
Salih Altıntop (1943) Şiir: 30.11.2011
Doğduğum büyüdüğüm Bünyan’ın tandır ve yemek kültürünü bizzat bildiğim ve yaşadığımdan dolayı esinlenerek bu şiiri yazmış bulunuyorum. En az bu şiiri yazdığım tarihten elli sene öncesini hatırlamak gerek.
BÜNYAN’IN GURURU PINARBAŞI
Bünyan’ın gururu Pınarbaşı
İnsanları gururlu yücedir başı
Misafirperverdir yenir aşı
Bünyan’ın gururu Pınarbaşı
Pınarbaşı’nın etrafı yayladır yayla
Kayası muhannet değil doyurur bizi suya
Rabbimin bir lütfüdür bütün Bünyanlıya
Bünyan’ın gururu Pınarbaşı
Kayasından çıkar suyu derya olup akar
Gülerek gelir evimize kazanımızda kaynar
Pınarbaşı’nın suyu Ruhumuzu sesler gönlümüzü okşar
Bünyan’ın gururu Pınarbaşı
Ak Pınarbaşım, ak aktıkça ruhum seslenir
Seni seven sana pikniğe gelir
Pişen etlerin kokusu arşın alâya gider
Bünyan’ın gururu Pınarbaşı
Seven seveni bilir Pınarbaşı akla gelir
Rabbim Allaha şükredilip dualar edilir
Suyu olmayan yerler çöl olur gider
Etrafın yeşil bahçeler sulu ağaçlar meyvelenir
Pınarbaşı sen çok yaşa ruhum seslenir.
Salih Altıntop (1943) Şiir: 27.08.2011
BÜNYANDA YOK OLAN KÜLTÜRÜMÜZ
BÜNYANDA YOK OLAN KÜLTÜRÜMÜZ
Çipilli suyu beş yerde akardı çeşmesi
Tarihi çeşmemiz yok oldu duydun mu?
Çipilli suyunun kaptajı vardı
Belediye tarafından satıldı duydun mu?
Çipilli bize atalarımızdan emanetti
Çeşmeler yok oldu duyulmuyor su sesi
Çipilli suyunun kursağımızda kaldı lezzeti
Bundan sonra çipilli suyu akmayacak duydun mu?
Mahallelerde içi su dolu haftlar vardı
Çamaşır yıkardı mahalle kadınları
Her evin hayvanları sulanırdı
Şimdi yerlerinde yeller esiyor duydun mu?
Bük deresi üzerinde tarihi taş köprü vardı
Yanına betondan ek köprü yapıldı
Taşköprü’nün kitabesi kapandı
Taşköprü’nün ismi unutuldu duydun mu?
Her mahallede seten vardı
Hedik olan buğdaylar kepertilirdi
Öküzler boyunduruğa bağlanıp dönerdi
Bu kültürümüzde unutuldu duydun mu?
Her mahallede bulgur sohusu vardı
Gençler sıra sıra dizilip tokmaklardı
Emeği geçenlere helva üzüm ikram edilirdi
Bu kültürümüzde unutuldu duydun mu?
Her mahallede erkek odası vardı
Her sabah şömineler yakılırdı
İhtiyarlar sıra sıra ocak başında
Kızmış ekmekle basma peynir yenmesi unutuldu duydun mu?
Akşamları mahalle odasında toplanırdık
Yaşlılar harp anılarını heyecanla anlatırdı
Pür dikkat ona adepte olurduk
Artık odalar yok anılar unutuldu duydun mu?
Yine başka bir gün aynı mahalle odasında
Battalgazi, Genç Osman romanları okunurdu
Hikayelerle masallarla güzel geceler olurdu
Ah o eski günler yok şimdi unutuldu duydun mu?
Evvelce öküzlerle, atlarla çiftçilik yapılırdı
Günlerce tarlalar sürülür herk edilirdi
Son güzde tarlaya tohumlar ekilirdi
Traktör icat oldu öküzler yok oldu duydun mu?
Ekinler tırpanla biçilip yığın yapılırdı
Kağnıların cızıltısı ile harmana taşınırdı
Sarı sıcak altında saplar saman edilirdi
Şimdi düven işi de bitti duydun mu?
Akşam olup harmandan eve gelirken
Mis gibi yemek kokuları gelir di duydun mu?
Sofradaki yemeklere kaşıklar atılırdı
Evleme çağına gelen gençler
Pilavın ortasına kaşık diker kaçardı
Bunların hepsi hayal oldu duydun mu?
Son füzde harmandan kalkılırdı
Bağlar bostanlar bozulurdu
Sandıklar ambarlar gıdalarla dolardı
Şimdi hormonsuz gıdamız kalmadı duydun mu?
Kışın toplu kızaklar kayılırdı
Topaçlar çevrilip birincilik alınırdı
Damlarda aşıklar cami damlarında oyunlar oynanırdı
Şimdi insanlar iş aş peşinde bunlar unutuldu duydun mu?
Evvelce çarşı ortasında sinsin oynanırdı
Yanan ateş etrafında perdah atılırdı
Sırası ile evlerde arabaşı telteli yapılırdı
Şimdi bunların hepsi unutuldu duydun mu?
Eskiden üç gün üç gece düğün yapılırdı
Semah almak için kız evine gidilirdi
Çerez, baklava, börek kete dağıtılırdı
Bu kültürümüz ile halaylar unutuldu duydun mu?
Çalgıcılar önde seymenler arkada
Gelin en arkada yaya olarak getirilirdi
Taksiler icat oldu seymenin yerini aldı
Altıntop’un ciğeri ot gibi yanıyor duydun mu?
Kış yakıtı için eşeklerle dağa gidilirdi
Keven, demirölçe yığın yığın kesilirdi
Şelek yapılıp eşeklere yüklenirdi
Eve geldiğimizde anamız kaygana pişirirdi
Bunların hepsi unutuldu duydun mu?
Bazı evlerde boğa yetiştirilirdi
Meydanda boğalar vuruşturulacak diye
Tellal ilanla vatandaşa duyururdu
Bu kültürde yok oldu duydun mu?
Taş köprü yanında güreş yapılırdı
Pehlivanlar kıspet giyer perdah atardı
Kıran kırana güreşler yapılırdı
Bunlarda unutuldu duydun mu?
Salih Altıntop (1943) Şiir: 21.03.2013
SANA GELECEĞİM BÜNYAN’IM
Yine aklıma düştü gurbet elde sıla
Mektup yazdım tez gider mi ola
Ağlayan anama merhem olur mu diye
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Yıllarca ayrı kaldım anadan babadan
Haber yok kardeşten bacıdan
Özür diliyorum mezardaki yatanlardan
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Bende garibim ellerin vatanında
Arkam yok çiğnenirim ayak altında
Ben gurbette dostlar Bünyan’da
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Hasta olsam bakanım yok
Benim karnım aç herkesinki tok
Başucumda su verenim bile yok
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Herkes elele kol kola neşe onlarda geziyor
Benim küçücük kalbime zehirli oklar saplanıyor
Bir gün görmedim ciğerim yangın gözlerim ağlıyor
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Herkes vatanında ben ise gurbette
Bu günler geçer bir gün elbette
Namerdim bu sene ziyaretine gelmezsem eğer
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Amcam oğlu Şakir Altıntop ailevi nedenlerle çok küçük yaşlarda Bünyan’ı terk edip İstanbul’a gider. Askerlik görevini yaptıktan sonra tekrar İstanbul’u mekan tutar. Çalışır çabalar kendi imkanları ile evlenir. Evlilikleri kısa sürüp ayrılırlar.
Tekrar bir bayanla evlenir, karı koca Almanya’ya gider, orada uzun yıllar çalıştıktan sonra tekrar Türkiye’ye dönüş yaparlar. İstanbul’da üç adet ev alıp oraya yerleşirler.
Bünyan’a gelmeyişleri uzun yıllara dayanır. Annesinin rahatsızlığı nedeniyle Bünyan’a teşrif buyurup dünya gözü ile biricik annesini görüp sarılıp hasret giderirler. Hem annesi, hem babası, hem kendisi ve hanımı Bünyan’dan öte aleme intikal ederler. Ruhları şad olsun. Mekanları cennet olsun Amin. Amcan Oğlu Salih Altıtop.
Bu Şiiri Amcam oğlu Şakir Altıntop’a ithaf ediyorum. 30.01.2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder