1932 yılında bünyan'a bağlı Kösehacılı köyünde doğmuştur. İmkânsızlıklar
yüzünden okula gidemediği için okuma yazması yoktur. Halk aşığı olan Mehmet
Öztürk şiirlerini irticalen
söylemektedir. Bir çok ilde esnaf olarak çalışan şairin şiirleri
derlenememiştir.
ZAMAN
Gözet kendini yerinde otur
Zamanda ne gönül kalmış, ne hatır
Günde yüz dönümü sürüyor motor
Çimen güverecek yazı yaban kalmadı
Ben esnaf oldum diye kolumda kolluk
Salonlar dolusu sermişler yolluk
Her tarlanın başında beş altı pulluk
Âdem’den icat olan saban kalmadı
Muzip adamlar gelmiyor yola
Mevla zeval vermesin kula
Bir keçin varsa başına bela
Oğlağı sürecek çoban kalmadı
Dağlara baktım karı eridi
Yel vurdu yeşil otlar kurudu
Fen çoğaldı motor yürüdü
Biçerdöğer çıktı saman kalmadı
Yayan yürüyenler şimdi atlandı
Ehli kâmil kötü söze katlandı
Ufacık köylerin camisi kitlendi
Kadro çıktı imam kalmadı
Bazı kar yağar, bazı dolu
Bazı insanlar şaşırmış yolu
Mahkemeye girsek salonlar dolu
Doğru söz söyleyen adam kalmadı
Aman Mehmedim ileri gitme
Dünyanın zemmini burada etme
Kutnu kumaş gibi alıpta satma
Senin de sözüne giden kalmadı
Mehmet Öztürk (Aşık Mehmet)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder