21 Ekim 2018 Pazar

İSMAİL ÜLKER (1929 - )




Bünyan’ın Girveli köyünde, Cuma ve Ayşe çiftinin çocukları olarak 1929 yılında dünyaya geldi.  İlk eğitimine 1938 yılında köylerinde açılan ve ilkokul olarak da kullanılan köy odasında başladı. O dönemde masa ve sıra olmadığı için, altlarında kalaslar ile kağnı göpleri üzerinde ders işlediler. Üç yılın sonunda  (1941) buradaki öğretimini tamamladı. Beş yıllık İlköğretimini tam manasıyla tamamlayamadığı için Bünyan’da bulunan halasının vasıtasıyla 1942 yılında Çağlayan İlkokulu’nun 4. Sınıfına kayıt yaptırdı. 4 sınıfı tamamladıktan sonra hedefinde bir öğretmen olup kendisi gibi eğitim alıp okumak isteyen köy öğrencileri için öğretmen olmak vardı. Köy enstitülerinin şehirlerden öğrenci almadığını bildiği için 5. sınıfı okumak için aynı köyden 4 arkadaşıyla birlikte 1943 yılında Pazarören ilkokuluna kayıt yaptırdılar. Ülker ilköğretimin 5. Sınıfını da burada tamamladı.

Daha beşinci sınıfta iken,  okul idarecilerinin enstitüye devam edip, etmeyecekleri yönündeki tekliflerini; hiç düşünmeden devam etmek yönünde,  diğer arkadaşlarıyla beraber kabul etti. O yılın sonunda köy enstitüsünün 1-B gurubuna kayıt yaptırdı. 1945 yılında Pazarören Köy Enstitüsüne başladı.  Burada okurken bir yandan temel eğitim gördü, bir yandan da marangozluk kolunu tercih ederek, öğretmenleri Ali Ergül sayesinde marangozluk sanatını en iyi şekilde öğrendi. Burada okuyup unutamadığı öğretmenleri arasında Ali Ergül gibi, sınıf öğretmeni Güzide Güner ve kooperatifçilik öğretmeni Kemal Karadeniz, okul müdürü Şevket Gedikoğlu, Hasan Gökalp, Ekrem Ula,  Emin Güner’ de yer almıştır. Burada okuduğu birkaç yıl boyunca okul arkadaşlarıyla beraber, okulun idare binasını, revir binasını ve garajı inşaa etmişlerdir. Sanatı marangozluk olmasına rağmen okulun birçok duvarının örülmesinde katkısı olmuştur.  Okuldaki eğitimleri bunlarla da kalmamış aynı zamanda ziraat işlerini de en iyi şekilde öğrenmiştir. Özellikle yazları guruplar halinde Zamantı ırmağının yakınında bulunan çiftlikte ekim dikim eğitimi alıp hayvanlara bakmayı öğrenerek güzel bir eğitim aldılar. 1947-1948 öğretim yılında Pazarören Eğitim Enstitüsünden mezun oldu.

Mezun olduktan sonra ilk olarak 1948 yılında Bünyan’ın İğdecik Köyü’ne öğretmen olarak atandı. Okul yeni yapıldığı için buranın ilk öğretmeni oldu. Bir yıl burada bulunan ve okula ait olan lojmanda annesiyle beraber kaldıktan sonra, Bünyan’da bulunan halasının komşusu olan Makbule Aydın ile nişanlandı. Okullar açılmadan da düğün yaparak (1949) evlendi.  O dönem yaz tatilini Girveli’de geçirdikten sonra tekrar görev yaptığı köye döndü. Burada iki yıl görev yaptı. İki yıl boyunca tek başına dört sınıfı birden okuttu.  Burada kaldığı süre içerisinde ilk çocuğu dünyaya geldi.

1950 yılında verdiği bir dilekçe ile Kayseri’nin merkez köylerinden Eğim köyüne tayini çıktı. Burada da iki yıl süreyle çalıştı. İkinci çocuğu da burada dünyaya geldi. Şehre daha yakın olmak için verdiği bir dilekçe ile bu kez Akin köyüne tayin edildi.  Burada çalıştığı okul kayabaşında olduğu için burayı da sevemedi. İki yıl burada görev yaptıktan sonra 1955 yılında vatani görevini yapması için yedek subay olarak askere çağırdılar. 6 aylık eğitimini tamamladıktan sonra, kura ile çektiği Kırklareli Lüleburgaz 241. Piyade Alayında askerliğini tamamladı.

Askerlik dönüşü 1957 yılında Tomarza’nın Karaören köyüne tayin edildi.  Tayin edildiği köyün okulunun, köyün imamı tarafından işgal edilip başka bir amaç için kullanıldığını körünce Kayseri Milli Eğitim Müdürlüğünden başka bir yere tayinini istedi. Bu isteği kabul edilince, o yıl Bünyan’ın Akkışla Kasabası’na Başöğretmen olarak tayin edildi. Başöğretmen olarak burada iki yıl çalıştı. İki yılın sonunda Bünyan merkezde bir okula tayinini istedi. Dilekçesinin kabul edilmesiyle daha önce 4. Sınıfı okuduğu Çağlayan İlkokulu’na tayin edildi (1959). Okuduğu okula öğretmen olarak tayin edilmek onu oldukça memnun etti. Burada Başöğretmen Mehmet Mutlu ile birlikte çalıştı.

Bir yıl burada çalıştıktan sonra 1961 yılında Bünyan Milli Eğitim Müdürü Baha Özcan tarafından Köprüde bulunan Atatürk İlkokuluna alındı.  Burada beşinci sınıf öğrencilerini okuttu.

1961 yılı içerisinde Çağlayan İlkokulu’nun başöğretmeni Mehmet Mutlu’nun vefatı üzerine tekrar buraya başöğretmen olarak verildi. Başöğretmen olduğu Çağlayan İlkokulunun durumunun kötü, binasının eski olması sebebiyle okul binasının yenilenmesi için çalışmalarda bulunur. İlçe Milli Eğitim Müdürü Baha Özcan, dönemin kaymakamı ve belediye başkanı ile birlikte Kayseri Valisi Kazım Atakol’un makamına çıkarak okulun durumunu anlatırlar ve yenilenmesi için valiyi ikna ederler. Valinin kabul etmesiyle birlikte Ülker ilk iş olarak eski Çağlayan okulunun binasını yıktırır. Yeni binanın yapımında da taşeron gibi davranarak okulunun tamamlanmasında bizzat görev aldı. Böylelikle okulun eğitime hiç ara verilmeden tamamlanması nı sağlamış oldu.   

1971 yılında çocuklarının büyüyüp ortaokulu bitirmesi üzerine, liseyi okumaları için mecburen tayinini Kayseri’ye ister. 3 yıl öğretmenlik 10 yıl müdürlük yaptığı Çağlayan İlkokulunu bırakarak Kayseri Nuri Has İlkokulu’na tayinini aldırır.

Nuri Has İlkokulunda öğretmenliğini devam ettirirken çocuklarının okuyup evlilik çağına gelmesi ile 6 buçuk yıl görev yaptığı bu okuldan emekliliğini ister. Böylelikle 30 yıl 5 ay severek ve içten bir gönüllülük ile yaptığı öğretmenlik mesleğini bırakarak 1977 yılında emekliğe ayrılır.
 
İsmail Ülker dört evlat sahibidir. Çocukları Faruk Ülker (Avukat), Mustafa Ülker (İnşaat Mühendisi), Aynur  Ülker  (Ev Hanımı), Tamer Ülker (Emekli Memur)

Kaynak: 1- Ali Salman, Pazarörenli Yıllar 2011, Kayseri.                                                                                       2-Faruk Ülker

Hasan Yüksel

Hiç yorum yok: